نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی کارکنان انتظامی

زمینه و هدف: کارکنان نیروی انتظامی به عنوان منابع انسانی سازمان ناجا، به لحاظ ویژگیهای ذاتی حرفه نظامی، با مسائل شغلی متعددی مواجه بوده و در نتیجه در معرض آسیب پذیری روان شناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل هستند. این مطالعه با هدف تعیین نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی کارکنان انتظامی انجام گرفت.روش و مواد: مطالعه حاضر از نوع مطالعات همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه کارکنان انتظامی شهرستان تبریز در سال 1396 بودند. از این جامعه، تعداد 350 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و برای آنان پرسشنامه حمایت اجتماعی، مقیاس تاب آوری و پرسشنامه کیفیت زندگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از تحلیل مدل ساختاری در برنامه amos و آزمون bootstrap انجام شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن افراد شرکت کننده در مطالعه (3.8) 30.3 سال بود. متغیر حمایت اجتماعی (6.2) 45.6 دارای همبستگی با متغیرهای کیفیت زندگی (11.6) 58.9 و (0.386=r)، و تاب آوری (10.3) 43، (0.347=r) بود و تاب آوری دارای همبستگی معنی داری با کیفیت زندگی (0.495=r) است. نتایج تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مسیرهای مستقیم از حمایت اجتماعی به کیفیت زندگی (r=0.0001، β=0.235)، و تاب آوری (p=0.0001، β=0.435) معنی دار بود. همچنین، مسیر مستقیم از تاب آوری به کیفیت زندگی (p=0.0001، β=0.555)معنی دار بود. حمایت اجتماعی از طریق تاب آوری (p=0.002، β=0.241) به صورت مثبت کیفیت زندگی را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که حمایت اجتماعی قادر به پیش بینی مثبت کیفیت زندگی و تاب آوری و همچنین تاب آوری قادر به پیش بینی مثبت و معنی دار کیفیت زندگی است.