اثربخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی بر تنظیم هیجان و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر

زمینه و هدف: باورهای خودکارآمدی پایه اصلی و محور انگیزه انسان محسوب می شوند که با عوامل شناختی و انگیزشی مختلفی نظیر تنظیم هیجانات مرتبط است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش واقعیت درمانی گروهی بر تنظیم هیجان و افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر انجام شد.روش و مواد: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمونپس آزمون به همراه گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری این مطالعه را کلیه دانش آموزان دختر پایه نهم منطقه پنج استان تهران در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل دادند. به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای چهار مدرسه برگزیده شد و از طریق اجرای پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی sherer و پرسشنامه تنظیم هیجان garnefski تعداد 60 نفر بر اساس پایین ترین نمره انتخاب و به طریق واگذاری تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای آموزش واقعیت درمانی گروهی را دریافت کرد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss18 و با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت معناداری در سطح (0.01>p) در میانگین (انحراف معیار) نمرات خودکارآمدی تحصیلی گروه آزمایش در پس آزمون 26.1 (2.2) و پیگیری 26.2 (2.2) و هم چنین تنظیم هیجان در سطح (0.05>p) در پس آزمون 36.3 (3.3) وجود داشت اما میانگین نمرات تنظیم هیجان در مرحله پیگیری 34.8 (2.1) معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده، می‌توان از آموزش واقعیت درمانی گروهی به عنوان روشی مناسب و موثر در افزایش خودکارآمدی تحصیلی و تنظیم هیجان دانش آموزان در مداخلات درمانی و بالینی استفاده نمود.