اثر دو نوع تمرین بازتوانی تداومی و تناوبی بر vegf و اندوستاتین سرمی در مردان مبتلا به بیماری قلبی پس از عمل آنژیوپلاستی عروق کرونر (pci)

مقدمهآنژیوژنز فرایندی حیاتی در رشد و توسعۀ بافتی به ویژه بافت عضلانی محسوب می‌شود که تحت تاثیر انقباض عضلانی قرار می گیرد. توسعه فرآیند آنژیوژنز در بیماران قلبی بسیار حیات بخش است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو نوع تمرین بازتوانی قلبی تداومی و تناوبی بر vegf و اندوستاتین سرمی در بیماران مردان مبتلا به بیماری قلبی پس از عمل آنژیوپلاستی عروق کرونر (pci) بود. مواد و روش‌ ها تعداد 30 نفر از بیماران واجدین شرایط به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی، تناوبی و کنترل قرار گرفتند. دو گروه تمرینی با توجه به پروتکل اختصاصی خود به مدت هشت هفته به تمرین پرداختند. 48 ساعت قبل و بعد از آخرین جلسۀ تمرینی در شرایط ناشتا، خون گیری از گروه های پژوهش انجام شد. مقادیر vegf و  esبا استفاده از کیت به روش elisa اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و در صورت وجود تفاوت بین گروه ها برای تعیین محل تفاوت، از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.یافته ‌هانتایج پژوهش حاضر نشان داد که اجرای تمرینات تداومی و تناوبی باعث افزایش معنی‌داری در مقدار  vegfو کاهش مقدار اندوستاتین نسبت به گروه کنترل گردید. کاهش اندوستاتین در گروه تمرین تناوبی پررنگ‌تر بود. نتیجه ‌گیریتمرین تناوبی می‌تواند مانند تمرین هوازی، به عنوان تمرینی ایمن و اثربخش در دوره بازتوانی قلبی مورد استفاده قرار گیرد. حتی می‌توان نتیجه گرفت که تمرین تناوبی در کاهش مسیر مهاری آنژیوژنز اثر بخشی بیشتری داشت.

the effect of two types of continuous and interval cardiac rehabilitation on serum vegf and endostatin in male cardiac patients after coronary angioplasty (pci)

introductionangiogenesis is a critical process in tissue growth and development, especially in muscle tissue that is affected by muscle contraction. the development of the angiogenesis process in cardiac patients is crucial. for this the aim of this study was to investigate the effect of two types of continuous and interval cardiac rehabilitation training program on serum vegf and endostatine after coronary angioplasty (pci) in male cardiac patients. materials and methodsthirty patients were randomly divided into three (aerobic, interval and control) groups. two training groups trained for eight weeks according to their own protocol. fasting blood sample was taken from the groups 48 hours before and after the training protocol. serum vegf and es were measured by elisa kit. to analyze the data, repeated measures anova test was used and when differences was significant bonferroni post hoc test was used to define the place of deference. resultsthe results of this study showed that performing continuous and interval training increased vegf level and decreased endostatin significantly compared to the control group. endostatin decline was more pronounced in the interval exercise training group.conclusioninterval training can be used as a safe and effective method during cardiac rehabilitation like aerobic training method. it can even be concluded that interval exercise was more effective in reducing the inhibitory pathway of angiogenesis.