مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان وجودی بر آستانه تحمل، امید به زندگی و رفتارهای خود مراقبتی زنان مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه دیابت نوع دو یکی از بیماری‌های مزمن و ناتوان‌کننده است. اگرچه اثربخشی درمان‌های فراشناختی و وجودی بر عوامل روان‌شناختی مرتبط با این بیماری بررسی‌شده، اما توجه اندکی به مقایسه این دو روش شده است. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان‌های فراشناختی و وجودی بر آستانه تحمل، امید به زندگی و رفتارهای خود مراقبتی زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش‌ها این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود که در نیمه دوم سال 1397 به مرکز دیابت فضل ابن شاذان شهر نیشابور مراجعه کردند. از بین آنان 60 نفر به شیوه در دسترس انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمایش (درمان‌های فراشناختی و وجودی) و کنترل گمارده شدند. آن‌ها به مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون، مقیاس امید اسنایدر و همکاران و پرسشنامه فعالیت‌های خود مراقبتی در دیابت توبرت و گلاسکو پاسخ دادند. جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها نتایج پژوهش نشان داد که بین دو درمان فراشناختی و وجودی در افزایش آستانه تحمل و امید به زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تفاوت وجود ندارد، اما درمان وجودی در افزایش رفتارهای خود مراقبتی موثرتر است. نتیجه‌گیری درمان‌های فراشناختی و وجودی نقش مهمی در افزایش آستانه تحمل و امید به زندگی و حتی رفتارهای خود مراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارند، ازاین‌رو می‌توان از این روش‌ها در کنار درمان‌های پزشکی استفاده کرد.

comparison of effectiveness of metacognitive and existential therapies on resilience, life expectancy, and self-care behaviors in women with type ii diabetes

introduction type 2 diabetes is a chronic and debilitating disease. although the effectiveness of metacognitive and existential therapies on the psychological factors associated with this disease has been investigated, little attention has been paid to comparing the two methods. therefore, the aim of this study was to the comparison of effectiveness of metacognitive and existential therapies on resilience, life expectancy, and self-care behaviors in women with type ii diabetes. materials and methods the research method was semi-experimental with pre-test and post-test design with the control group. the statistical population included all women with type ii diabetes who were referred to fazl ibn shazan diabetes center in neyshabur in 2019 year. sixty people were selected by convenience sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. participants answered the connor and davidson resilience scale (cd-risc), snyder hope scale (shs), and the summary of diabetes self-care activities (sdsca). multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. results the results showed that there is no difference between metacognitive and existential therapies in increasing the resilience and life expectancy of patients with type ii diabetes (p>0.05), but existential therapy is more effective in increasing self-care behaviors (p<0.01).conclusion metacognitive and existential therapies play an important role in increasing the resilience and life expectancy and even self-care behaviors of patients with type ii diabetes, so these methods can be used alongside medical therapies.