مقایسه تاثیر پیاده‌روی در آب و خشکی بر tnf-α و il-10 سرم زنان سالمند با نارسایی دیاستولی

مقدمهیکی از مهم‌ترین اهداف سلامتی، کاهش محدودیت‌های وابسته به سن در سالمندان است. فعالیت بدنی یکی از روش‌های پیشگیری، به تاخیر انداختن یا درمان اختلالات ناشی از پیری در افراد با نارسایی قلبی است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه تاثیر پیاده روی در آب و خشکی بر برخی عوامل التهابی در زنان سالمند با اختلال دیاستولی انجام شد.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه تجربی 40 آزمودنی دارای اختلال دیاستول با میانگین سنی 5±65 به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل (10 نفر)، گروه پیاده‌روی در آب (15 نفر) و گروه پیاده‌روی در خشکی (15 نفر) تقسیم شدند. تمرینات شامل 12 هفته، 3 جلسه در هفته و به مدت 60 دقیقه با شدت 40-50% vo2 peak بر روی تریدمیل و در آب انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه‌های خونی گرفته شد و سطوح متغیرهای tnf-αو il-10 موردبررسی قرار گرفت. برای تعیین معنادار بودن متغیرها  از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد، تمرین در آب و خشکی باعث کاهش سطوح سرمی tnf-α (p=0/027)، (p=0/016) و  افزایش سطوح سرمی il-10 (p=0/002)، (p=0/011) می شود که ازلحاظ آماری معنادار بودند. نتیجه گیریتمرینات هوازی از جمله پیاده روی باعث کاهش التهاب سیستمیک می شود. با توجه به وجود مشکلات ارتوپدی و درد مفاصل در سالمندان میتوان پیاده روی در آب را جایگزین کرد. تمرینات در آب به علت فشار هیدروستاتیکی آب باعث افزایش بازگشت وریدی و بهبود عملکرد قلب در سالمندان می شود.

the effect of two types of exercise on water and land on some inflammatory factors in elderly women with diastolic disorder

introductionbackground: one of the most important health goals is to reduce age-related limitations in the elderly. physical activity is one of the ways to prevent, delay or treat aging-related disorders in people with heart failure. the aim of this study was to investigate the effect of walking on water and land on some inflammatory factors in elderly women with diastolic disorders.material and methodsin this semi-experimental study, 40 subjects (mean age 65±5) were randomly divided into3 groups, control (n = 10) and two groups: walking on water (n = 15) and walking on land (n = 15). exercises consisted of 12 weeks, 3 sessions per week for 60 minutes on the treadmill each session with 40-50% vo2max intensity. blood samples were taken 48 h after the last practice session the levels of tnf-α and il-10 were evaluated. were used one-way anova and tukey post hoc tests to determine the significance. resultsthe results showed that the water and land-based training group decreased the serum levels of tnf-α (p = 0.016) (p = 0.027) and increased the il-10 serum levels, respectively. there were statistically significant differences (p = 0.002) (p = 0.011).conclusionaerobic exercise, including walking, reduces systemic inflammation. due to orthopedic problems and joint pain in the elderly, walking in the water can be substituted. exercise in water due to the hydrostatic pressure of water increases venous return and improves heart function in the elderly