بررسی رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ماندگاری پرستاران بخش‌های روانپزشکی بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397

مقدمهفرسودگی شغلی یکی از عوامل اصلی در کاهش بازده کاری، ایجاد عوارض جسمی و روانی در مشاغل مختلف به ویژه پرستاری است. تاثیرات فرسودگی شغلی گاهی موجب کاهش تمایل فرد به ماندن در شغل می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ماندگاری پرستاران انجام یافته است.مواد و روش ها پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بر روی 130 نفر از پرسنل پرستاری بخش های روانپزشکی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان که به صورت طبقه بندی تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه تمایل به ماندگاری در شغل واینر و واردی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 24 انجام شد.یافته هامیزان خستگی عاطفی (58.46 درصد)، مسخ شخصیت (44.61 درصد) و احساس ناکارآمدی در سطح کم (43.07 درصد) محاسبه شد. بیشتر پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی تمایل به ماندن در شغل متوسطی داشتند (43.84 درصد). همچنین همبستگی تمایل به ماندگاری در شغل و خستگی عاطفی و مسخ شخصیت معکوس و معنی دار بود (p>0/05). اما بین تمایل به ماندگاری و احساس ناکارآمدی و فرسودگی شغلی هبستگی معناداری مشاهده نشد(p>05.0).نتیجه گیرینتایج نشان داد میان بعد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت با تمایل به ماندگاری در شغل رابطه معناداری وجود دارد. با کاهش فرسودگی شغلی و افزایش میل به ماندن پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی می توان به ارائه خدمات شایسته تر، افزایش رضایت شغلی و کاهش هزینه های مراقبتی و درمانی دست یافت.

Investigating the relationship between job burnout and willingness to stay of nurses in psychiatric wards of hospitals affiliated Isfahan University of Medical Sciences in 2018

IntroductionJob burnout is one of the main factors in decreasing returns, causing physical and psychological complications in various occupations, especially in nursing. The effects of job burnout sometimes reduce the personchr('39')s willingness to stay in the job. The purpose of this study was to determine the relationship between job burnout and willingness to stay of nurses.Materials and MethodsThis descriptiveanalytical study was performed on 130 nursing staff in psychiatric wards of MUI hospitals selected by simple random sampling. Two questionnaires were used to collect information, Maslach burns out questionnaires and wiener and Vardy questionnaire for willingness to staying in the job. Data were analyzed by SPSS software version 24.ResultsEmotional fatigue (58.46%), depersonalization of personality (44.61%), and inefficiency (43.07%) were calculated at a low level. Most nurses working in psychiatry wards had moderate (43.84%) willingness to stay. Also, the correlation between willingness to stay in the job and emotional exhaustion and depersonalization of personality was inverse and significant (P <0.05). But there was no significant correlation between willingness to stay and inefficiency and job burnout (P <0.05).ConclusionThe results showed that there is a significant relationship between the dimension of emotional exhaustion and depersonalization with the willingness to stay in the job. By reducing burnout and increasing the willingness of nurses to stay in psychiatry wards, more appropriate services increased job satisfaction, and reduced health care costs can be achieved.<p).</p).