>
Fa   |   Ar   |   En
   مروری بر متداول‌ترین ترکیبات پری‌بیوتیک، با تاکید بر اینولین  
   
نویسنده احسانی جلال ,محسن زاده محمد ,خمیری مرتضی ,قاسم نژاد عظیم ,ابراهیمی صدیقه
منبع مجله دانشكده علوم پزشكي نيشابور - 1399 - دوره : 8 - شماره : 4 - صفحه:1 -21
چکیده    مقدمه پری بیوتیک ها، مواد غیر قابل هضم در قسمت های فوقانی دستگاه گوارش هستند که به علت تحریک رشد و فعالیت دسته ای از باکتری های مفید موجود در کولون (پروبیوتیک ها) تاثیر مثبتی در بهبود سلامت میزبان دارند. فروکتوالیگوساکاریدهای با زنجیره ی کوتاه مانند فیبر β- گلوکان، نشاسته ی مقاوم، پکتین، اینولین و بسیاری از کربوهیدرات های غیرقابل هضم مثال هایی از ترکیبات پری بیوتیک می باشند. اینولین یک پلیمر زیستی ذخیره ای متشکل از مولکولهای d-فروکتوز با پیوندهای (1→2) β بوده که در انتها واجد یک مولکول d-گلوکز با پیوند (2→1) α می باشد. پیکربندی اینولین و آرایش مونومرهای فروکتوز باعث می شود اینولین در دستگاه گوارش انسان غیر قابل هضم باشد و سطوح قند خون افزایش پیدا نکند. اینولین اثرات سودمندی بر ترکیب فلور روده، جذب مواد معدنی، ترکیب چربی خون و جلوگیری از سرطان روده ی بزرگ دارد. اینولین رشد میکروارگانیزم های مفید سلامت بخش را تحریک و در مقابل، باکتری های انتروپاتوژنیک را مهار می کند. میکروارگانیزم های مفید، اینولین را تخمیر کرده و ترکیبات اسیدی مانند اسیدهای چرب کوتاه زنجیر با قابلیت کاهش ph در روده ی بزرگ و مهار پاتوژن ها را تولید می کنند. مقدار اینولین در گیاهان مختلف از 1% در موز تا بیشتر از 15% در ریشه ی کاسنی متغیراست. اینولین نوع فروکتان به طور عمده در انواع گیاهان دو لپه ای متعلق به تیره ی آستراسه شامل کاسنی، سیب زمینی ترشی، کنگرفرنگی، قاصدک و گل کوکب یافت می شود. مطالعه حاضر به معرفی متداول ترین ترکیبات پری بیوتیک سلامت بخش و به طور ویژه اینولین می پردازد.
کلیدواژه الیگوساکاریدها، اینولین، پری‌بیوتیک‌ها، فیبرها، غذاهای فراسودمند، کنگرفرنگی
آدرس دانشگاه علوم پزشکی گلستان, مرکز تحقیقات سلامت فراورده های غذایی، دارویی و طبیعی, ایران. دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده ی دامپزشکی, گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده‌ی دامپزشکی, گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان, دانشکده‌ی صنایع غذایی, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان, دانشکده‌ی تولید گیاهی, گروه باغبانی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی گلستان, دانشکده‌ی پزشکی, گروه بیماری‌های داخلی, ایران
 
   A review of the most common prebiotic combinations, with an emphasis on inulin  
   
Authors Ehsani Jalal ,Mohsenzadeh Mohammad ,Khomeiri Morteza ,Ghasemnezhad Azim ,Ebrahimi Sedigheh
Abstract    IntroductionPrebiotics are indigestible substances in the upper gastrointestinal tract that have a positive effect on the health host improvement due to the stimulation of growth and activity of a group of beneficial bacteria in the colon (probiotics). Shortchain fructooligosaccharides such as βglucan fibre, resistant starch, pectin, inulin and many indigestible carbohydrates are examples of prebiotic compounds. Inulin is a storage biological polymer composed of Dfructose molecules with β (1 2) bonds, which at the end has a Dglucose molecule with α (2 1) bond. Inulin configuration and arrangement of fructose monomers causes inulin to be indigestible in the human gastrointestinal tract and Inulin doesnchr('39')t increase blood sugar levels. Also, inulin has beneficial effects on the composition of the intestinal flora, minerals absorption, the combination of blood lipids and the prevention of colon cancer. Inulin stimulates the growth of health beneficial microorganisms while inhibiting enteropathogenic bacteria. The beneficial microorganisms ferment inulin and produce acids including shortchain fatty acids that lower the pH in the colon and inhibit pathogens. The amount of inulin in different plants varies from 1% in bananas to more than 15% in chicory root. Fructantype inulin is found mainly in a variety of dicotyledonous plants belonging to the genus Astrases, including chicory, Jerusalem artichoke, artichoke, dandelions and dahlia. The present study introduces the most common of salutary prebiotic combinations, especially inulin.
Keywords Oligosaccharides ,Inulin ,Prebiotics ,Fibres ,Functional foods ,Artichoke
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved