ارزیابی کارآیی کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های جامع دولتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران با رویکرد تحلیل پوششی داده ها (dea) و وزن‌های مشترک( csw)

چکیده ارزیابی کارآیی یکی از مباحث مهم در مدیریت هر سازمان و یا نهادی است که در صدد ارتقاء سطح کارآیی و یا عملکرد وضعیت موجود سازمان خود است. رویکردهای مختلفی برای ارزیابی کارآیی وجود دارد. یکی از رویکردها یا الگوهای ارزیابی کارآیی، «تحلیل پوششی داده‌ها» است که روشی ناپارامتریک و مبتنی بر داده‌هایی است که از شاخص‌های ورودی و خروجی بدست می‌آید. هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص‌های مناسب ارزیابی کارآیی، میزان کارآیی، کارآمد یا ناکارآمد بودن و رتبه‌بندی کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های دولتی ایران، با توجه به این رویکرد است. این پژوهش از نوع توصیفی است و برای جمع‌آوری داده‌ها از روش پیمایش و از دو پرسشنامه استفاده شده و برای اجرای ارزیابی کارآیی کتابخانه های مرکزی، از مدل bcc که یکی از الگوهای تحلیل پوششی داده‌ها است و همچنین از مدل دیگری با نام مدل وزن‌های مشترک استفاده گردید. ارزیابی کارآیی 41 کتابخانه مرکزی دانشگاهی دولتی در ایران نشان ‌داد که تنها یک کتابخانه به عنوان کتابخانه کارآمد و در سطح عالی، 8 کتابخانه در سطح خیلی خوب، 13 کتابخانه در سطح خوب، 7 کتابخانه در سطح متوسط، و 12 کتابخانه در سطح ضعیف قرار دارند.