پیش‌بینی گرایش به اعتیاد و اختلالات مرتبط با مواد براساس اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرمانشاه، 1395

مقدمه: اعتیاد یکی از مهم‌ترین انحرافات اجتماعی است که پایه و اساس بسیاری از آسیب‌ها و مُعضلات اجتماعی در سطح جامعه است. دانشجویان به دلیل شرایط خاص از جمله دوری از خانواده، وارد شدن به مجموعه ای بزرگ و پُرتنش، مشکلات اقتصادی و نداشتن درآمد کافی مستعد از دست دادن سلامت هستند. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی گرایش به اعتیاد و اختلالات مرتبط با مواد در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر کرمانشاه بر اساس اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی بود.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور کرمانشاه در سال 1395 بود.با روش نمونه گیری تصادفی ساده، 290 نفر انتخاب و پرسشنامه‌های اضطراب اجتماعی، کیفیت زندگی و سنجش رفتارهای پُرخطر تکمیل گردیدند. داده‌ها با روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.یافته‌ها: میزان شیوع اضطراب اجتماعی 22 درصد بود. بین اختلال اضطراب اجتماعی و استعداد به اعتیاد رابطه مستقیم و معنی دار وجود داشت (p<0/001, β=0/72, r=0/78). همچنین، بین نمرات پایین در کیفیت زندگی با استعداد به اعتیاد رابطه معکوس و معنی دار بود (p<0/001, β=0/54, r=0/69).نتیجه‌گیری: شیوع اختلال اضطراب اجتماعی در دانشجویان شهرکرمانشاه در مقایسه با سایر پژوهش‌های انجام گرفته در داخل و خارج از کشور قابل ملاحظه است. نتایج نشان داد اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی نقش مهمی در پیش بینی آمادگی به اعتیاد دارند؛ بنابراین می توان انتظار داشت که با آموزش این مهارت ها به دانشجویان از این معضل خانمان سوز جلوگیری کرد.