رابطه شیوه‌های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک‌های مقابله‌ای دختران نوجوان شهر اصفهان سال 1394

مقدمه: نوجوانی در چرخه رشد افراد، دوره ای بحرانی محسوب می شود که عوامل متعددی می توانند بر آن تاثیر گذاشته و مسیر رشدی نوجوان را دچار تغییر مثبت و یا منفی نماید. بر همین اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک های مقابله ای دختران نوجوان بود. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی، جامعه آماری شامل کلیه دختران نوجوان 1411 ساله شهر اصفهان که در سال تحصیلی 1393-1394مشغول به تحصیل بودند، بود. جهت انتخاب حجم نمونه 250 نفری، از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله‌ای استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های شیوه‌های فرزندپروری، مقیاس سبک‌های مقابله‌ای و پرسشنامه بلوغ اجتماعی بود. داده های حاصل از پژوهش با روش آماری  ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که راهبرد مسئله مدار با مشارکت والدین (0/23=r)  و ضعف در نظارت (0/38=r)، راهبرد هیجان مدار با عدم ثبات در برخورد (0/29=r)، راهبرد گریز اجتناب با ضعف در نظارت (0/37=r)، کفایت شخصی با فرزندپروری مثبت (0/33=r)، کفایت میان فردی با مشارکت والدین (0/25=r) و با فرزندپروری مثبت (0/36=r)، مقیاس کفایت اجتماعی با مشارکت والدین (0/41=r) و فرزندپروری مثبت (0/30=r) دارای رابطه معنی دار می باشد (0/001>p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از پژوهش که نشان از رابطه بین شیوه های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک های مقابله ای دختران نوجوان داشت، چنانچه والدین تحت آموزش های فرزندپروری نوین قرار گرفته و با اصول علمی و اساسی فرزندپروری آشنا شوند، بر بلوغ اجتماعی و سبک های مقابله ای دختران نوجوان تاثیرگذار خواهد بود.