مقایسه آمادگی حرکتی در دختران نوجوان با وزن طبیعی و نابهنجار شهر کاشان در سال 1394

مقدمه: سازگاری بهتر با محیط نیاز به تعادل آمادگی حرکتی و ترکیب بدنی در افراد دارد. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه آمادگی حرکتی در دختران نوجوان با وزن طبیعی و نابهنجار شهر کاشان در سال 1394 صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، 150 نفر از دانش آموزان دختر 15-12 ساله شهر کاشان که از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند، مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص توده بدنی بالاتر از صدک 85 استاندارد مرکز کنترل بیماری ها به عنوان اضافه وزن و چاقی، بین صدک 855 به عنوان وزن طبیعی و کمتر از صدک 5 به عنوان لاغر شناخته شد. آزمون‌های آمادگی جسمانی شامل چابکی، سرعت، تعادل، زمان پاسخ و توان از افراد گرفته شد. روش‌های آماری مورد استفاده در این پژوهش، آزمون تحلیل واریانس چند متغیری به همراه آزمون تعقیبی scheffe بود. یافته‌ها: میانگین زمان آزمون تعادل در گروه‌های لاغر، طبیعی و اضافه وزن/چاق به ترتیب 54/5±43/9، 65/5±17/10 و 22/2±20/22 ثانیه؛ میانگین آزمون توان 39/5±37/27، 78/6±75/26 و77/4±24/24 سانتی متر؛ میانگین زمان سرعت50/0±19/6، 45/0±26/6 و 74/0±67/6 ثانیه؛ میانگین زمان آزمون چابکی  39/2 ±23/14، 82/2 ±53/14 و 88/2±08/16 ثانیه و میانگین زمان پاسخ 27/0±15/2،30/0±27/2 و 28/0±32/2 ثانیه بود. بین گروه های لاغر و نرمال با گروه چاق و دارای اضافه وزن، در خرده مقیاس‌های تعادل (005/0=p)، توان (038/0=p)، سرعت (015/0=p) و چابکی (006/0=p) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که مقدار شاخص توده بدنی با آمادگی حرکتی دختران ارتباط دارد، به طوری که دانش‌آموزانی که شاخص توده بدنی بالاتری دارند، از نظر آمادگی حرکتی، ضعیف‌تر از سایر دانش‌آموزان هستند.