اثربخشی درمان توانبخشی عصب - روانشناختی بر عملکرد توجه مستمر در دانش‌آموزان با اختلال ریاضی شهر تبریز

مقدمه: اختلال در ریاضیات عبارت است از ناتوانی در انجام مهارت های مربوط به حساب با توجه به ظرفیت هوشی و سطح آموزشی که از کسی انتظار می رود. پژوهش حاضر نیز با هدف تعیین اثربخشی درمان توانبخشی عصب روانشناختی بر عملکرد توجه مستمر در دانش آموزان با اختلال ریاضی انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با دو گروه آزمودنی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شهر تبریز در سال 1395 بود، و نمونه مورد نظر از مناطق پنجگانه اختلالات یادگیری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. بدین صورت که یک گروه 10 نفره شامل افراد مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی و 10 نفر نیز شامل گروه گواه بود. یعنی افرادی که مبتلا به ناتوانی یادگیری هستند اما مداخله ای برای آنها صورت نگرفت. تعداد جلسات درمانی 20 جلسه بود و هر جلسه 45 دقیقه به طول می انجامید. ابزار پژوهش شامل برنامه کامپیوتری توانبخشی عصب روانشناختی  sound smart و آزمون عملکرد پیوسته بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. یافته ها: بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p)، به نحوی که توانبخشی عصب روانشناختی باعث بهبود توجه مستمر در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی گردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد توانبخشی عصب روانشناختی  می تواند به عنوان یک روش اثربخش در افرادی که اختلال یادگیری ریاضی دارند مورد استفاده قرار بگیرد.

The Effectiveness of Neuropsychological Rehabilitation Treatment on the Continuous Attention Function of Students with Dyscalculia

Introduction: Dyscalculia is the disability to perform the skills related to calculation in consideration to intellectual capacity and educational level that is expected from a normal person. The current study was aimed to determine the effectiveness of neuropsychological rehabilitation treatment on the continuous attention function of students with dyscalculia. Materials and Methods: The design of the present study was semiexperimental with two groups of 10 students from Tabriz city in 2016. The sampling method was simple randomization, in which a group of 10 students with mathematical learning disorder were chosen from five regions of the city with learning disorders and 10 students as a control group who had learning disability but without any therapeutic interventions.  The case group received twenty therapeutic sessions of 45minute. The study instrument contained of computer program of neuropsychological rehabilitation (sound smart) and continuous function test. The data analysis was done using the multivariable covariance analysis. Results: There were significant differences between the mean scores of the pretest and posttest of the experimental and control groups (p<0/001), so that the neuropsychological rehabilitation led to promotion of continuous attention in students with mathematical learning disorders. Discussion: This study indicated that neuropsychological rehabilitation can be used as an effective method for people with mathematical learning disorders.