تاثیر مداخله مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک بر وسوسه مردان با اختلالات اعتیادی به مواد( افیونی – مت آمفتامین)

مقدمه: یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی، اختلالات اعتیادی و مرتبط با مواد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش رفتار درمانی دیالکتیک بر وسوسه مصرف کنندگان مواد (افیونی مت آمفتامین) انجام گرفت. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مردان با اعتیاد به تریاک، هرویین، شیره و شیشه مراجعه کننده به مراکز ترک و درمان اعتیاد شهرستان شهرضا بود. برای اجرای مداخله آموزشی، 45 مرد مصرف کننده مواد به شیوه نمونه‌گیری غیراحتمالی در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه گمارده شدند. 15 نفر در گروه آزمایش مواد افیونی، 15 نفر در گروه آزمایش شیشه و 15 نفر در گروه گواه قرارگرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه عقاید وسوسه انگیز (beck) بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. پس از یازده جلسه 90 دقیقه ای آموزش گروهی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک، داده‌های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش متغیر مستقل بر وسوسه مصرف کنندگان مواد (افیونی مت آمفتامین) موثر بوده است. با این حال تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمایش از نظر تاثیرپذیری از مداخله درمانی وجود نداشت(05/0