ارزیابی تهدید سرطان پوست در کشاورزان شهرستان چالدران در سال 1394

مقدمه: سرطان پوست یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در ایران و جهان محسوب می‌شود. شناخت ادراکات کشاورزان نسبت به سرطان پوست می‌تواند در طراحی مداخلات جهت پیشگیری از آن موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی وضعیت ارزیابی تهدید نسبت به سرطان پوست در کشاورزان شهرستان چالدران انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 238 نفر از کشاورزان مناطق روستایی به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه روایی و پایایی شده مبتنی بر سازه‌های تئوری انگیزش حفاظت استفاده گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی (فراوانی، فراونی نسبی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آنالیز واریانس یک‌طرفه) انجام شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی شرکت‌کنندگان 79/8±40/35 سال بود. بین تهدید درک شده با تحصیلات (001/0=p) و ارزیابی تهدید با تحصیلات (042/0=p) ارتباط معنی‌داری مشاهده گردید. 04/50 درصد افراد حساسیت درک شده پائینی نسبت به سرطان پوست داشتند. تنها 5/15 درصد افراد، شدت درک شده بالایی نسبت به سرطان پوست داشتند. 1/23 درصد کشاورزان پاداش‌های درونی و بیرونی بالایی نسبت به رفتارهای ناسازگار با سرطان پوست داشتند. ارزیابی وضعیت تهدید کشاورزان نشان داد 119 نفر در حالت غیرقابل قبول، 26 نفر مرزی و 99 نفر قابل قبول هستند. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که کشاورزان خود را آسیب‌پذیر در برابر سرطان پوست نمی‌دانند لذا طراحی و اجرای مداخلات مناسب جهت آگاه‌سازی کشاورزان در زمینه مورد نظر ضروری به نظر می‌رسد.