ارتباط بین ادراک طردشدگی با بی‌نزاکتی در محیط کار در کارکنان درمانی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، 1392

مقدمه: بی نزاکتی و احساس طردشدگی در محیط کار یکی از معضلات سازمان ها است که شیوع فراوانی در بین کارکنان داشته و منجر به فساد اداری و کاهش شدید بهره وری سازمانی و رضایت شغلی افراد می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین ادراک طردشدگی با بی‌نزاکتی در محیط کار کارکنان درمانی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کارکنان درمانی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بود. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 248 نفر از جامعه آماری به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب و به سوالات پرسشنامه های ادراک طردشدگی و بی‌نزاکتی در محیط کار پاسخ دادند. جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون کندال و اسپیرمن، و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که ضرایب همبستگی بین دو متغیر ادراک طردشدگی کارکنان درمانی با بی نزاکتی آن‌ها به ترتیب برابر 353/0 و 488/0 بود. یعنی بین ادراک طردشدگی کارکنان درمانی با بی نزاکتی آن‌ها رابطه معنی داری وجود داشت (000/0>p). علاوه بر این، طرد از سوی همکار و طرد با زبان محاوره (از مولفه های ادراک طردشدگی) بیشترین همبستگی را با مولفه های بی‌نزاکتی و طرد از سوی سرپرست کمترین رابطه را با ادراک بی‌نزاکتی داشت. نتیجه گیری: با توجه به رابطه مثبت بین ادراک طردشدگی و بی‌نزاکتی در محیط کار، مدیران بیشترین تلاش را روی ایجاد جو صمیمیت و همدلی در بین کارکنان به کار ببندند تا با کاهش ادراک طردشدگی در کارکنان بی‌نزاکتی و عواقب مترتب بر آن در محیط کار کاهش یابد.

The Relationship between perceived workplace exclusion with workplace Incivility in the medical staff of Rafsanjan University of Medical Sciences

Introduction: Perceived workplace exclusion and workplace indecency are among the problems of organizations which lead to Corruption, reduction in Organizational efficiency and Job Satisfaction. Thus, the present study examined the relationship between perceived workplace exclusion with workplace indecency in the medical staff of Rafsanjan University of Medical Sciences. Material and Methods: The population for this descriptive research included all of medical staff in Rafsanjan University of medical sciences in 2013. By Cochran’s formula and categorical random sampling method, 248 subjects were selected and responded to workplace exclusion scale (WES) and workplace Incivility scale questioners. Data were analyzed with Kendall and Spearman test and multivariable regression. Results: The Results showed that exclusion by the teammate and exclusion with colloquy language have the most correlation with workplace indecency and exclusion by the head of the department had the lowest correlation. Conclusion: It is proposed that with respect to the positive relation between perceived exclusion and indecency in the workplace, the managers use the most effort for creating an intimate and empathic atmosphere between the personnel in order to reduce the indecency and perceived exclusion between the personnel and its consequences in the workplace.