رابطه امیدواری، تجارب معنوی روزانه و کیفیت زندگی در دانشجویان مجرد دانشگاه تربیت معلم تهران سال تحصیلی 91-90

مقدمه: در مورد نقش و اهمیت مذهب و معنویت در زمینه سلامتی و بیماری علاقه رو به رشدی وجود دارد و مطالعات تجربی متعدد، نشانگر روابط معنی دار میان مذهب، معنویت و سلامت هستند. با توجه به اهمیت امیدواری در چگونگی بهزیستی روانی و کیفیت زندگی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین امیدواری، تجربه معنوی و کیفیت زندگی دانشجویان صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی با جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه تربیت معلم تهران در سال تحصیلی 91-90 انجام گرفت. تعداد 350 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، امیدواری اشنایدر و تجارب معنوی روزانه استفاده گردید. به منظور ارائه و تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون t، و تحلیل رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. یافته ها: وجود نقش پیش‌بینی کننده ابعاد امیدواری برای متغیر کیفیت زندگی مورد تایید قرار گرفت(p<0/05). مدل ارائه شده توانست 31/0 واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کند (p< 0.1 & f = 75.57). نتایج آزمون تی برای تفاوت پسران و دختران در متغیرهای کیفیت زندگی، امیدواری و تجربه معنوی به ترتیب 947/1، 453/0 و 836/3 گزارش شد. با توجه به نتایج مشاهده شده وجود نقش پیش‌بینی کننده برای  متغیر کیفیت زندگی مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج تحلیل رگرسیون  بیان می کند که امیدواری و تجارب معنوی روزانه می توانند کیفیت زندگی را در دانشجویان پیش بینی کنند. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و امیدواری دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما در تجارب معنوی روزانه این تفاوت معنی دار است. نتایج تحقیق حاضر نشانگر اهمیت تجارب معنوی روزانه و کیفیت زندگی در پیش بینی امیدواری دانشجویان است.

The Relationship between the Hopefulness, Daily spiritual experiences and Quality of Life among the Single Students 20102011

Introduction: Hope plays an important role in the psychological wellbeing and quality of life. There is a growing interest on the importance of religion and spirituality on health and disease. The aim of the present study was to investigate the relationship between hopefulness, spiritual experiences and students' quality of life. Material and Methods: The research design was descriptive correlation and the research population included the students of kharazmi University of Tehran from which 350 student were selected through random cluster sampling method. World Health Organization quality of life scale, Snyder,s  hopefulness, and  Daily  spiritual  experiences were used for data collection. Results: The predictive role of the hopefulness dimension for the quality of life variable was approved. The results of Ttest for  the  difference between male and females in variables of quality of life, hopefulness and spiritual experience were1.947, 0.453 and 3.836 respectively. The model which is presented could make clear 0.31 variance of variable of life quality (p< 0.1 & F = 75.57). According to the observed results, the predictive role of the life quality variable was approved. Conclusion: Result of regression analysis states that hopefulness and daily spiritual experiences can predict the student’s life quality. Analyzing the data  showed  that  there  is  no  significant  differences between quality  of life of  male  and  female  students, but this difference  is  significant  in daily spiritual  experiences.