مقایسه‏ اثربخشی درمان پذیرش و تعهد با درمان متمرکز بر شفقت بر انعطاف‏پذیری شناختی در مردان مبتلا به سندرم روده‏ تحریک‏پذیر

مقدمه: سندرم روده تحریک‏پذیر به‏عنوان شایع‏ترین اختلالات گوارشی، با مشکلات روان‏شناختی متعددی همراه است و بار قابل توجهی را بر دوش سیستم‏های بهداشتی و درمانی می‏گذارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت‏ بر انعطاف‏پذیری شناختی مردان مبتلا به سندرم روده تحریک‏پذیر انجام شد.مواد و روش‌ها: این پژوهش، نیمه‏آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری، تمامی مردان مبتلا به سندرم روده تحریک‏پذیر مراجعه‏کننده به درمانگاه داخلی بیمارستان میلاد تهران در سال 1398 بودند. با نمونه‏گیری در دسترس 45 نفر انتخاب و به‏‏صورت تصادفی در سه گروه مساوی گمارده شدند. مداخلات درمانی طی 8 جلسه (یک جلسه 60 دقیقه ای در هفته) برای گروه‏های آزمایش اعمال شد. گروه کنترل مداخله‏ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده‏ها از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسش‏نامه انعطاف‏پذیری شناختی dennid و wander-wall استفاده شد. داده‏ها توسط آنالیز واریانس با اندازه‏گیری‏های مکرر تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: در ترکیب خطی متغیرهای انعطاف‏پذیری شناختی، ادراک کنترل‏پذیری، توجیه رفتار و راه‏حل‏های متعدد برحسب عضویت گروهی مراحل پیش‏آزمون، پس‏آزمون و پیگیری اثر تعاملی گروه و زمان معنی دار بود (0.05>p). تفاوت میانگین نمره گروه درمان پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت با گروه کنترل در انعطاف‏پذیری شناختی و ابعاد آن معنی دار بود (0.05>p). بین اثربخشی روش‏های درمانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: درمان‏های پذیرش و تعهد و متمرکز بر شفقت سبب افزایش انعطاف‏پذیری شناختی مبتلایان به سندرم روده تحریک‏پذیر شدند، از این‏رو می‏توانند راهبرد درمانی مفیدی برای ارتقای وضعیت روانی بیماران مزمن تلقی شوند.

comparison of the effectiveness of acceptance and commitment therapy with compassion-focused therapy on psychological flexibility in male patients with irritable bowel syndrome

introduction: irritable bowel syndrome is one of the most common functional gastrointestinal disorders worldwide. psychological disorders are common among patients with ibs, posing a significant burden on healthcare systems. therefore, this study aimed to compare the effectiveness of acceptance and commitment therapy with compassion-focused therapy on psychological flexibility in male patients with ibs.materials and methods: this study was quasi-experimental with a pre-test, post-test, control group, and 3 months follow-up. the statistical population included all men with irritable ibs referred to milad hospital in tehran in 2019. using available sampling method, 45 people were selected and randomly assigned to three equal groups. therapeutic interventions for each treatment group were applied in 8 sessions once a week, and each session lasted 60 minutes for the experimental groups; however, the control group did not receive any intervention. a researcher-made demographic information checklist and cognitive flexibility scale were used to collect data. data were analyzed by descriptive statistics and repeated measures analysis of variance.results: there was a significant difference in the linear composition of the psychological flexibility, and its dimensions included the tendency to perceive difficult situations as controllable, the ability to perceive multiple alternative explanations for life events and human behaviors, and the ability to generate multiple alternative solutions to difficult situations in terms of group membership, pre-test, post-test, follow-up, as well as the interactive effect of the group and time (p<0.05). besides, the two treatment groups (acceptance and commitment therapy compassion-focused therapy) showed significant differences compared to the control group in terms of the components of psychological flexibility and its dimensions (p<0.05). there was no significant difference between the effectiveness of these two treatments (p>0.05).conclusion: both treatments increased the psychological flexibility of patients with ibs; thus, they can be considered useful treatment strategies to improve the mental status of chronic patients.