مقایسه اثربخشی زوج‏ درمانی مبتنی بر خودنظم ‏بخشی و پذیرش و تعهد بر عادات مخرب زندگی زناشویی در زنان متاهل مراجعه‏ کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر

مقدمه: سیر صعودی آمار طلاق در جامعه ایران نشانه آشفتگی زندگی زناشویی در خانواده ‏های ایرانی می‏باشد و انجام مداخلات تاثیرگذار برای کنترل این آشفتگی‏ ها ضروری است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی زوج ‏درمانی خودنظم ‏بخشی و پذیرش و تعهد بر عادات مخرب زندگی زناشویی در زنان متاهل انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه ‏آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پی‏گیری دوماهه بود. تمامی زنان متاهل مراجعه‏کننده به مراکز مشاوره و روان‏ درمانی شهر بوشهر در سال 99-1398 جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. با نمونه‏ گیری در دسترس تعداد 60 نفر انتخاب شد و به صورت تصادفی در سه گروه مساوی گمارش شدند. مداخلات درمانی طی 8 جلسه (2 جلسه 90 دقیقه ای در هفته) برای هر گروه‏ آزمایش اعمال شد. گروه کنترل مداخله‏ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده‏ ها از پرسش‏نامه کیفیت روابط زناشویی mohammadi و pirkhaefi (2015) استفاده شد. تحلیل داده ‏ها با استفاده از واریانس دوطرفه با اندازه‏ گیری‏ های مکرر انجام شد.یافته‌ها: تغییرات در عادات مخرب زندگی زناشویی و ابعاد آن (انتقاد، غُرغُر کردن، سرزنش‏گری، تهدید، حق حساب دادن، تنبیه، گله و شکایت) در هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مراحل پس ‏آزمون و پی‏گیری معنی‏ دار بود. هر دو روش درمانی موجب کاهش عادات مخرب شد (05/0>p). زوج‎ درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش عادات مخرب اثربخش‏تر از زوج‏درمانی مبتنی بر خودنظم ‏بخشی بوده است (05/0>p).نتیجه‌گیری: زوج ‏درمانی مبتنی بر خودنظم ‏بخشی و پذیرش و تعهد می‏ توانند به عنوان برنامه ‏های مداخله‏ ای مقرون به صرفه و آسان، با هدف افزایش کیفیت رابطه زناشویی در دسترس روان ‏شناسان و مشاوران خانواده قرار بگیرند.

comparison of the effectiveness of couple therapy based on self-regulated and acceptance and commitment on destructive marriage habits of married women referring to consulting centers in the city of bushehr

introduction: the rising divorce rate in iranian society is a clear sign of the turmoil in marital life in iranian families; thus, effective interventions to control this turmoil are essential. therefore, this study compares the effectiveness of self-regulated- and acceptance and commitment-based couple therapies on destructive marriage habits of married women.materials and methods: the present study was a quasi-experimental of pre-test, post-test, and two-month follow-up. all married women referring to counseling and psychotherapy centers in bushehr in 2019-220 formed the statistical population of the study, of whom, by available sampling, 60 were selected and randomly assigned to three equal groups. therapeutic interventions were applied to the experimental groups in 8 sessions (2 sessions of 90 minutes per week), while the control group did not receive any intervention. the quality of marital relationships scale (mohammadi & pirkhaefi, 2015) was used to collect data. data were analyzed by using analysis of variance with repeated measures.results: the results showed that the changes in the destructive marriage habits and their dimensions (criticizing, nagging, blaming, threatening, rewarding to control/bribing, punishing, complaining) in both experimental groups were significant compared to the control group in the post-test and follow-up phases, and both treatment methods reduced the destructive marriage habits in the women (p<0.05). also, the comparison of the two treatment methods showed that couple therapy based on acceptance and commitment worked more beneficially than that based on self-regulated (p<0.05).conclusion: self-regulated- and acceptance and commitment-based couple therapy may be used by family and couple counselors as an effective, inexpensive, and easy method to administer interventions to increase the quality of the marital relationship.