مقایسه اثربخشی روان‌نمایشگری و تحلیل رفتار متقابل بر خشم نوجوانان پسر

مقدمه: نوجوانی یکی از حساس‌ترین مراحل رشد آدمی است و باید به مشکلات روان‌شناختی این گروه توجه کرد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان‌نمایشگری و تحلیل رفتار متقابل بر خشم نوجوانان پسر انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان پسر پایه سوم دوره اول دبیرستان‌های عادی دولتی شهر خرم‌دره در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. تعداد 30 نفر با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و به ‌صورت تصادفی در سه گروه 10 نفره قرار گرفتند. گروه‌های آزمایشی، درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 1/5ساعته دریافت کردند. گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه خشم کودکان و نوجوانان nelson بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون مجذور کای، آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی bonferroni انجام شد. یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه روان‌نمایشگری برای خشم14/57±99/20؛ در گروه تحلیل رفتار متقابل برای خشم 10/36±93/70؛ در گروه کنترل برای خشم 14/28±96/90 بود (p>0/05). روان‌نمایشگری و تحلیل رفتار متقابل در مقایسه با گروه کنترل، خشم نوجوانان پسر را در پس‌آزمون کاهش داد (p<0/001). در مرحله پیگیری، اثر این دو درمان بر خشم ماندگار بود (p<0/001). تاثیر تحلیل رفتار متقابل بر خشم نوجوانان پسر در مرحله پس‌آزمون بیشتر از تاثیر روان‌نمایشگری بود (0/014=p).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، روان‌نمایشگری و تحلیل رفتار متقابل می توانند بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پسر موثر واقع شوند. این مداخله‌ها را می توان در کاهش پرخاشگری نوجوانان استفاده نمود.

comparing the effectiveness of psychodrama and transactional analysis on anger in male adolescents

introduction: adolescence is one of the most sensitive stages of human development, and enough attention should be paid to the psychological problems of this stage. to this end, the present study aims to compare the effectiveness of psychodrama and transactional analysis on anger in male adolescents.materials and methods: this semi-experimental study was performed based on a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. the target population consisted of all third grade male students in ordinary public junior high schools in khorramdareh in the academic year 2019-2020. in total, 30 male students were selected using an available sampling method and randomly divided into three groups. members of both experimental groups received their treatment in eight 90-minute sessions. the control group did not receive any treatment. the research instrument was the nelson children and adolescents anger questionnaire. data were analyzed using a two-way repeated measures anova and the bonferroni post-hoc test.results: in the pre-test stage, mean and standard deviation of the scores was 99.20±14.57 in the psychodrama group, 93.70±10.36 in the transactional analysis, and 96.90±14.28 in the control group. compared to the control group, psychodrama and interaction behavior analysis reduced male adolescent anger in the post-test (p<0.001). at the follow-up stage, the effect of these two treatments on anger was lasting (p<0.001). the effect of transactional analysis on male adolescent anger in the post-test phase was greater than that of psychodrama (p=0.014).conclusion: according to the results of this study, psychodrama and transactional analysis can be effective in reducing aggression in adolescent boys. these interventions can be used to reduce adolescent aggression.