اثربخشی درمان تلفیقی تحریک الکتریکی غیرتهاجمی مغز با روش ذهن‏آگاهی بر کاهش میزان ولع و عود مصرف سوءمصرف‏کنندگان مت‏آمفتامین

مقدمه: سوءمصرف مت‏آمفتامین مسئله‌ای است که در سال‏های اخیر ابعاد وسیع‏تری یافته و توجه و نگرانی جوامع را به خود جلب کرده است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی درمان تلفیقی تحریک الکتریکی غیرتهاجمی مغز با روش ذهن‏آگاهی بر کاهش میزان ولع و عود مصرف سوءمصرف‏کنندگان مت‏آمفتامین انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری 6 ماهه بود. جامعه آماری، تمامی مردان سوءمصرف‏کننده مت‏آمفتامین مراجعه‏کننده به بخش ترک اعتیاد بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه (از اول خرداد تا آخر مرداد 1398) بودند. با نمونه‏گیری در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در گروه‏های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و مقیاس پیشگیری از عود مصرف (gorski، 1997) و ولع مصرف لحظه‏ای مواد (franken و همکاران، 2002) را در سه مرحله تکمیل کردند. در گروه آزمایش، درمان تلفیقی در 10 جلسه (هفته‏ای 2 جلسه یک ساعته) اجرا گردید. داده‏ها با استفاده از واریانس با اندازه‏گیری‏های تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: درمان تلفیقی به‏طور معنی‏داری موجب کاهش نمره پس‏آزمون ولع مصرف و ابعاد آن در آزمودنی‏های گروه آزمایش شد و این تاثیر در دوره پیگیری پایدار ماند (p<0/05). همچنین، تاثیر درمان تلفیقی بر کاهش نمره عود مصرف و ابعاد میل، باور و ادراک کنترل در آزمودنی‏های گروه آزمایش در مراحل پس‏آزمون و پیگیری معنی‏دار بود (p<0/05). نتیجه‌گیری: یافته‏های مذکور گویای سودمندی درمان ترکیبی بر نشانگان مصرف در سوءمصرف‏کنندگان مت‏آمفتامین است. این یافته‏ها ضمن یاری ‏رساندن در تبیین سبب‏شناسی نشانگان مصرف معتادان، می‏تواند در طرح‏ریزی مداخلات توان‏بخشی و درمانی امیدبخش باشد.

the effectiveness of integrating transcranial direct current stimulation with mindfulness method on reducing craving and relapse in methamphetamine abusers

introduction: the issue of methamphetamine abuse has become more widespread in recent years, which has attracted increasing attention and caused growing concern in the community. therefore, this study aimed to examine the effectiveness of integrating transcranial direct current stimulation with mindfulness method on reducing craving and relapse in methamphetamine abusers.materials and methods: the present research is a quasiexperimental study with a pretestposttest design and a control group with a 6month followup. the statistical population of the study consisted of all male methamphetamine abusers referred to the addiction treatment ward of farabi hospital in kermanshah in a period of three months (from may 22 to august 22) in 2020. using an available sampling method, 30 people were selected and randomly assigned to either the experimental (n=15) or the control (n=15) groups and completed the relapse prevention scale (gorski, 1997) and desire for drug questionnaire (franken et al, 2002) in three steps. in the experimental group, combined therapy was performed in 10 sessions twice a week, each session lasting one hour. data analysis was performed using repeated measures variance.results: the results showed that the combined treatment significantly reduced the posttest scores for craving and its dimensions for the subjects in the experimental group, and this effect remained stable during the followup period (p<0.05). also, the effect of combined treatment on reducing the recurrence scores and dimensions of desire, belief and control perception in the experimental group in the posttest and followup stages was significant (p<0.05).conclusion: these findings show the usefulness of integrated therapy on consumption symptoms in methamphetamine abusers. in addition to helping to explain the etiology of use syndrome in addicts, the findings of the study can be promising in planning rehabilitation and treatment interventions.