مقایسه اثربخشی واقعیت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار

مقدمه: زنان سرپرست خانوار در معرض آسیب های روان شناختی و اجتماعی متعدد قرار دارند. بنابراین انجام مداخلات به منظور کاهش این آسیب ها در آنها ضروری است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کلینیک مددکاری اجتماعی باران و نوید شهرستان ساری در سال 1398 بود که از این بین، 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای واقعیت درمانی یا درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه فرایند خانواده samania (1387) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها: در هر دو گروه آزمایش، تفاوت نمرات فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار در پس آزمون با پیش آزمون از نظر آماری معنی دار (0/00=p) بود. تفاوت نمرات در زمان پیگیری با پس آزمون معنی دار نبود. تفاوت میانگین نمره گروه واقعیت درمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در فرایند خانواده معنی دار نبود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، متخصصان حوزه سلامت می توانند مداخلات واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد را به منظور بهبود فرایند خانواده در زنان سرپرست خانوار مورد استفاده قرار دهند.

comparing the effectiveness of reality therapy and acceptance and commitment therapy on the family process in female household heads

introduction: female household heads are exposed to various psychological and social harms. therefore, it is necessary to take psychological measures to reduce these injuries. this study aimed to compare the effectiveness of reality therapy and acceptance and commitment therapy on the family process in female household heads.materials and methods: this was a quasiexperimental study with pretest, posttest, followup and control group. the statistical population of this study included all female household heads admitted to baran and navid social welfare clinic in sari in 2019, of which 45 people were selected by purposive sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group. training sessions on both reality therapy and acceptance and commitment therapy were held in 8 90minute sessions each, and no action was taken for the control group. the instruments used was the samani family process questionnaire (2008). data analysis was performed by mixed analysis of variance with repeated measures.results: in both groups of reality therapy and acceptance and commitment therapy, the difference between family process scores in female household heads in posttest and pretest was statistically significant (p=0.00) and the difference in scores at followup with posttest was nonsignificant (p<0.05). the results showed that the difference between the mean of reality therapy and acceptance and commitment therapy in the family process was not significant (p<0.05).conclusion: based on the results of this study, in the case of female household heads, health professionals can use both reality therapy and acceptance and commitment therapy to improve the family process.