تاثیر فعالیت ‌ورزشی فریزبی بر خودکارآمدی، عقاید وسوسه‌انگیز و سلامت ‌عمومی در معتادان مرد تحت درمان

مقدمه: اعتیاد امری قابل پیشگیری و قابل درمان است، لذا با شناخت سرمایه های روان شناختی می توان از گرایش افراد به اعتیاد پیش گیری کرد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر فعالیت ورزشی فریزبی بر عقاید وسوسه انگیز، سلامت عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تحت درمان انجام شد. مواد و روش ها: در این تحقیق شبه تجربی، 70 نفر از معتادین مرد تحت درمان دهکده سلامی شیراز در سال 1397 بر اساس جدول مورگان و به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتداء همه آزمودنی ها سه پرسش نامه عقاید وسوسه انگیز، سلامت عمومی و خودکارآمدی را تکمیل کردند. سپس تمامی آزمودنی ها در برنامه مشابه تمرینی هشت هفته ای، 180 کوشش فریزبی که به صورت 5 بلاک 6 تایی (3 ست در هر روز) انجام می گرفت، شرکت کردند. در پایان از آن ها خواسته شد دوباره سه پرسش نامه مذکور را تکمیل نمایند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت ورزشی فریزبی بر وسوسه، سلامت عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تاثیر داشت به طوری که باعث کاهش معنی دار عقاید وسوسه انگیز (0.039=p) و افزایش معنی دار سلامت عمومی (0.049=p) و خودکارآمدی (0.048=p) شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق می توان گفت که فعالیت ورزشی فریزبی عامل اثرگذاری بر عوامل روان شناختی یاد شده در گروه معتادان مرد می باشد. لذا توصیه می شود جهت کمک به پیشرفت ترک مواد و همچنین جلوگیری از بازگشت فرد به سوء مصرف مواد در این گروه، این نوع از فعالیت ورزشی تجویز شود.

The Effect of Frisbee Sports Activity on Selfefficacy, Craving Believes, and General Health in Male Addicts under Treatment

Introduction: Addiction is preventable and curable; thus, by recognizing the psychological capital, it is likely to prevent the tendency of people to addiction. Therefore, the present study aims to determine the effect of Frisbee activity on selfefficacy, craving believes, and general health in addicts.Materials and Methods: This quasiexperimental study was conducted on a selected sample of 70 addicts under treatment in the Salami village of Shiraz in 2018 based on Morgan’s table and purposefully available. At first, all subjects completed three selfefficacies, craving believes, and general health questionnaires. Subsequently, they participated in the same program of 180 Frisbee throws, being performed at 5 blocks (6 sets 3 per day) for 8 weeks. Finally, they were asked to complete the three questionnaires again. A paired ttest was used to analyze data.Results: The results showed that Frisbee’s exercise had a significant effect on craving believes, general health, and selfefficacy in the male addict’s group; in order words, the exercise significantly decreased the craving believes (p=0.039) and increased general health (p=0.049) and selfefficacy meaningfully (p=0.048).Conclusion: According to the results of the research, it can be concluded that Frisbee exercise is an influential factor in the psychological factors mentioned in the male addict group; therefore, it is suggested to prescribe this type of exercise in order to help the progress of the substance leaving and also prevent the person from returning to substance abuse in this group.