مقایسه‏ی اثربخشی روان‏درمانی مثبت‏گرا با شناختیرفتاری بر ادراک درد در مردان مبتلا به کمردرد مزمن

مقدمه: کمردرد مزمن یکی از انواع اختلالات روانی-فیزیولوژیکی است که شیوع بالایی دارد و پیامدهای بهداشتی-اقتصادی آن سنگین است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی روان‏درمانی مثبت‏گرا با درمان شناختیرفتاری بر ادراک درد در مبتلایان به کمردرد مزمن انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع نیمه‏آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه با پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی مردان مبتلا به کمردرد مزمن مراجعه‏کننده به کلینیک تروما و درد بیمارستان خاتم الانبیاء تهران طی سال 99-1398 بود. با روش نمونه‏گیری در دسترس تعداد 45 نفر انتخاب و به ‏صورت تصادفی در سه گروه مساوی گمارده شدند. مداخلات درمانی برای هر رویکرد درمانی طی 8 جلسه به ‏صورت یک جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه برای گروه‏های آزمایش اعمال شد اما گروه گواه مداخله‏ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده‏ها از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسش‏نامه درد مک‏گیل استفاده شد. داده‏ها با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه‏گیری‏های مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در ترکیب خطی متغیرهای ادراک درد و ابعاد درد حسی، عاطفی، شناختی و متفرقه برحسب عضویت گروهی مراحل پیش‏آزمون، پس‏آزمون و پی‏گیری اثر تعاملی گروه و زمان معنی دار بود (p<0/05 ). تفاوت میانگین نمره گروه روان‏درمانی مثبت‏گرا و درمان شناختیرفتاری با گروه گواه در ادراک درد و ابعاد آن معنی دار بود (p<0/05 )، اما بین اثربخشی دو روش درمانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: روان‏درمانی مثبت‏گرا و درمان شناختیرفتاری بر بهبود ادراک درد مبتلایان به کمردرد مزمن موثر می‏باشند و می‏توان این برنامه‏ها را به‏عنوان درمان تکمیلی به کلینیک‏های تروما و درد توصیه نمود.

Comparison of the Effectiveness of Positivist Psychotherapy with CognitiveBehavioral Therapy on Pain Perception of Males with Chronic LowBack Pain

Introduction: Chronic lowback pain is one of the psychophysiological disorders with a high prevalence, resulting in severe health and economic consequences. Therefore, this study aims to compare the effectiveness of positive psychotherapy with cognitivebehavioral therapy on pain perception in males with chronic lowback pain. Materials and Methods: This study was a quasiexperimental study with pretest, posttest, and control group with 2 months followup. The statistical population included all men with chronic lowback pain referred to the Trauma and Pain Clinic of the Healing Neuroscience Research Center at Khatam OlAnbia Hospital in Tehran in 2019. Using the available sampling method, 45people were selected and randomly assigned to three equal groups. Therapeutic interventions for each treatment approach were applied in 8 sessions once a week, and each session lasted 90minutes for the experimental groups; however, the control group did not receive any intervention. A researchermade demographic information checklist and McGill pain questionnaire were used to collect data. Data were analyzed by descriptive statistics and repeatedmeasures analysis of variance. Results: There was a significant difference in the linear composition of the pain perception variables, as well as its dimensions, including pain sensory, affective, evaluative, and miscellaneous in terms of group membership at the three stages of pretest, posttest, and followup, and the interactive effect of the group and time (p < 0.05). Besides, the two treatment groups (positivist psychology and cognitivebehavioral therapy) showed significant differences with the control group in terms of the components of pain perception and its dimensions (p < 0.05). There was no significant difference between the effectiveness of these two treatments (p>0.05). Conclusion: Positive psychotherapy and cognitivebehavioral therapy effectively improve pain perception in patients with chronic lowback pain. Thus, these programs can be recommended as adjunctive therapy to trauma and pain clinics.