مقایسه اثر شش هفته تمرینات منتخب حرکتی-رایانه‌ای و تعادلی ضد سقوط بر حس وضعیت مفصل مچ پا و ترس از سقوط در مردان سالمند

مقدمه: یکی از عوامل خطرساز برای سالمندان سقوط و عوارض آن می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر دو نوع برنامه تمرینات حرکتی رایانه ای و تعادلی ضد سقوط بر حس وضعیت مفصل مچ پا و میزان ترس از سقوط مردان سالمند است. مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی را مردان مقیم مرکز سالمندان کهریزک استان البرز در سال 98 تشکیل دادند. 45 سالمند، 74-60 ساله به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تمرینات حرکتی رایانه ای، تمرینات تعادلی ضد سقوط و کنترل (15 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه های تجربی 6 هفته (هفته ای 3 جلسه 70 دقیقه ای) تمرینات را انجام دادند. گروه کنترل فعالیت متداول خود را داشتند. حس وضعیت مفصل مچ پا به وسیله الکتروگونیامتر در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن پا و 20 درجه پلانتار فلکشن، و ترس از سقوط به وسیله پرسشنامه خودکارآمدی ارزیابی شد. آزمون ها در پیش آزمون و پس از 6 هفته تمرین، در پس آزمون تکرار شدند. داده ها توسط آزمون های t زوجی و آنالیز کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: در دو گروه تجربی، حس وضعیت مفصل مچ پا در زاویه 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن، و میزان ترس از سقوط بعد از اعمال مداخله بهبود معنی داری پیدا کرد (به ترتیب 0.004=p، 0.002=p و 0.005=p)، این تغییرات در هر دو گروه مشابه بود. گروه کنترل در فاکتورهای فوق تغییر معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: انجام تمرینات حرکتی رایانه ای و تمرینات تعادلی ضد سقوط در بهبود حس وضعیت مچ پای سالمندان موثرند اما هیچ یک نسبت به دیگری برتری ندارد.

The Effect of Six Weeks of Exergaming vs. Fallproof exercises vs. on Ankle Proprioception and Fear of Falling in the Elderly Men

Introduction: Biological changes caused by aging can affect the functioning of the human locomotor system. The purpose of this study was to compare the effect of exergaming vs. fallproof exercises on ankle joint proprioception and fear of fall among the elderly. Materials and Methods: Fortyfive elderly men, aged 6074 years voluntarily participated in this semiexperimental study that includes a control group. Participants were randomly assigned into three groups including exergaming (n=15), fallproof prevention exercises (n=15) and control (n=15). Participants in the training groups exercised for 6 weeks, three 70minute sessions per week. Participants in the control group did continue their regular daily lifestyle. Ankle joint proprioception was recorded at 10 degrees of Dorsiflexion and 20 degrees of Plantarflexion by Electro goniometer. The SelfEfficacy Questionnaire was applied for recording fear of fall among the elderly. Data were analyzed using paired ttest and twoway covariance ANOVA and using SPSS software version 24. Results: The results of twoway covariance analysis showed a significant improvement in ankle joint proprioception at both 10° dorsiflexion and 20° plantarflexion angles in both groups (fallproof, exergaming). Fear of fall was also improved similarly in both training groups (p < 0.05). The outcome measures were not significantly changed in the control group. Conclusion: Six weeks of both exergaming and fallproof training can improve the ankle joint proprioception and the fear of fall in elderly men. Both the exergaming and fallproof training are recommended for elderly men.