بررسی سطح سرمی روی در کودکان 12-6 ساله مبتلا به پرخاشگری مراجعه‌کننده به کلینیک روان‌پزشکی شهر رفسنجان در سال 1395

مقدمه: پرخاشگری در دوران کودکی عامل مهمی برای بروز رفتارهایی چون گرایش به بزهکاری، ترک تحصیل و خشونت در نوجوانی و بزرگسالی است. در این بین، عنصر روی، نقش مهمی در رشد و تکامل مغز و رفتار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سرمی روی در کودکان 126 ساله دچار پرخاشگری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 69 کودک دارای علائم پرخاشگری مراجعه کننده به کلینیک روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395 و 69 کودک بدون علائم پرخاشگری پس از مصاحبه بالینی وارد مطالعه شدند. والدین، پرسش نامه پرخاشگری shahim را تکمیل نمودند. سطح سرمی روی به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون بررسی گردیدند. یافته ها: از 138 کودک، 97 نفر (70.3%) پسر بودند. میانگین و انحراف معیار سطح سرمی روی در کودکان پرخاشگر به‌ طور معنی داری کمتر از میانگین سطح سرمی روی کودکان سالم بود (0.015=p) (به ترتیب 12.77±75.07 و 15.15±80.96 میکروگرم بر دسی لیتر). اختلاف میانگین سطح سرمی روی بر حسب جنسیت معنی دار نبود. ارتباط سطح سرمی روی با میانگین نمرات پرخاشگری کلی (0.048 =p و 0.169 =r) و پرخاشگری جسمی (0.011 =p، 0.216 =r) کودکان معنی دار و معکوس بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر، حاکی از کمبود سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به پرخاشگری در مقایسه با کودکان سالم شهر رفسنجان بود. شایسته است والدین و متولیان بهداشت و سلامت جامعه به‌ویژه در مدارس، نسبت به شناسایی و درمان به ‌موقع اقدام نمایند تا از تبدیل رفتار پرخاشگرانه در کودکی به رفتار بزهکارانه در بزرگسالی کاسته شود.

Determination of Serum Zinc Level in Aggressive Children Aged 6 to 12 Years Referred to the Rafsanjan Psychiatric Clinic in 2016

Introduction: Childhood aggression is a significant factor in the occurrence of behaviors, such as a tendency to delinquency, dropout, as well as violence in adolescence and adulthood. Meanwhile, zinc plays a key role in brain and behavior development. This study aimed to evaluate the serum zinc level in aggressive children aged 6 to 12. Materials and Methods: In this descriptive study, 69 children with aggression symptoms referred to the Rafsanjan psychiatric clinic in 2016, together with 69 children without aggression symptoms, were included in the study by purposive sampling after clinical interviews. Their parents completed Shahim’s aggression questionnaire. Then, the serum zinc level was determined by the spectrophotometry method. Data were analyzed by independent ttest and Pearson correlation coefficient. Results: Of the 138 children, 97 (70.3%) were boy. The mean serum zinc level of aggressive children was 75.07±12.77 mcg/dl, which was significantly less than that of nonaggressive children (80.96±15.05 mcg/dl) (p=0.015). Serum zinc level was 78.93±13.90 mcg/dl in boys and 75.85±15.06 (p=0.249) in girls. The relationship between serum zinc level with total aggression (r=0.169, p=0.048) and physical aggression (r=0.216, p=0.011) of children was reversed significantly. Conclusion: The results of this study showed that serum zinc levels of aggressive children were lower than healthy ones in Rafsanjan city. Therefore, parents and chiefs of community health, especially school health, need to identify and treat these cases on time to reduce aggressive behavior in childhood in order to prevent delinquent behavior in adulthood.