تاثیر آموزش رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان مادران دارای کودک فلج مغزی شهر تبریز در سال 1393

مقدمه: مادران کودکان فلج مغزی در طی زندگی با کودک فلج مغزی از راهبردهای ناکارآمد تنظیم شناختی هیجان استفاده می‍کنند. در دهه‍های اخیر توجه گسترده‍ای به استفاده از مداخلات شناختی برای کاهش مشکلات روانشناختی مادران کودکان فلج مغزی معطوف شده است؛ لذا، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان مادران دارای کودک فلج مغزی شهر تبریز در سال 1393 انجام شد.مواد و روش‍ها: این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری آن مشتمل بر تمام مادران دارای کودک فلج مغزی زیر 12 سال شهر تبریز در سال 1393 بود که تعداد 30 نفر به وسیله روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب و  به طور تصادفی در گروه‍های آزمایش و کنترل (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. گروه‍ها پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (2001) را طی پیش‌آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. هشت جلسه 90 دقیقه‍ای رفتار درمانی عقلانی هیجانی گروهی در گروه‌ آزمایش اجراء شد و گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر راهبردهای منفی و مثبت تنظیم شناختی هیجان در مادران دارای کودک فلج مغزی تاثیر داشت (001/0p= ).نتیجه گیری: با توجه به اینکه رفتار درمانی عقلانی هیجانی بر راهبردهای انطباقی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان مادران دارای کودک فلج مغزی تاثیر دارد، آموزش این رویکرد به عنوان یک روش مداخله‍ای در افزایش به‍کارگیری راهبردهای کارآمد و کاهش راهبردهای ناکارآمد تنظیم شناختی هیجان توسط مادران دارای کودک فلج مغزی توصیه می ‍شود.

The Effect of RationalEmotional Behavior Therapy Training on CognitiveEmotional Regulation Strategies of Mothers with Cerebral Palsy Children in the City of Tabriz in 2014

Introduction: Mothers with a cerebral palsy child use inefficient cognitiveemotional regulation strategies during the life they spend with a cerebral palsy child. In recent decades, widespread attention has been paid to the use of cognitive interventions to reduce the psychological problems of mothers with cerebral palsy children; therefore, the purpose of this study was to determine the effectiveness of rationalemotional behavior therapy training on cognitiveemotional regulation strategies of mothers with a cerebral palsy child in the city of Tabriz in 2014.Materials and Methods: This research was a quasiexperimental (pretest posttest with a control group) study. The statistical population included all mothers with a cerebral palsy child under the age of 12 years old in Tabriz in 2014, of whom 30 of were selected by available sampling method and randomly assigned to one of the experimental and control groups (15 individuals for each group). The groups completed Garnefski’s CognitiveEmotive Regulation Questionnaire (2001) for pretest and posttest. Eight 90minute sessions of rationalemotional behavioral therapy were performed on the experimental group, while the control group did not receive intervention. Data were analyzed using multivariate and univariate covariance analysis.Results:The results showed that rationalemotional behavior therapy had a significant effect on positive and negative cognitiveemotional regulation strategies in mothers with a cerebral palsy child (p= 0.001).Conclusion: Given that rationalemotional behavioral therapy affects the adaptive and nonadaptive cognitiveemotional regulation strategies of mothers with a cerebral palsy child, teaching this approach is recommended as an effective interventional method to increase the use of effective strategies and reduce the dysfunctional cognitive emotional regulation strategies by mothers with a cerebral palsy child.