شاخص‌های بهوشیاری زمینه‌ای بر مبنای ناگویی خلقی و ابعاد مثبت منفی کمال‌گرایی در دانشجویان

مقدمه: بهوشیاری از مولفه‌های مهم سلامت روان‌شناختی است. با این حال نقش ناگویی خلقی و کمال‌گرایی مثبتمنفی در آن مشخص نیست. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی خلقی و ابعاد کمال گرایی در بهوشیاری دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 9695 انجام شد. مواد و روش ها: در یک تحقیق توصیفیهمبستگی، تعداد 150 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی و مقیاس ناگویی خلقی جمع آوری شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد از بین مولفه‌های ناگویی خلقی، مولفه دشواری در تشخیص احساسات (0.24=βو 0.029=p) قادر به پیش‌بینی بهوشیاری زمینه‌ای است. همچنین، ابعاد مثبت (0.27 β=و 0.000=p) و منفی (0.29 =βو 0.000=p) کمال گرایی  قادر به پیش‌بینی واریانس بهوشیاری زمینه ای در دانشجویان است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، می توان گفت که ناگویی خلقی (دشواری در تشخیص احساسات) و ابعاد مثبت و منفی کمال گرایی می توانند تعیین گرهای بهوشیاری زمینه ای دانشجویان باشد.