تاثیر تمرین مقاومتی بر آیرزین و بیان ژن pgc1α در عضله قلب رت‌های دیابتی ‌شده با stz

مقدمه: با توجه به نقش pgc1α در متابولیسم گلوکز، آیرزین نیز یک مایوکاین القا شده با فعالیت ورزشی می‌باشد که با دیابت نوع 2 کاهش می‌یابد. بیان ژن pgc1α در افراد دیابتی تا 50% کاهش می‌یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر بیان ژن pgc1α، آیرزین، انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در رت های دیابتی ‌شده با استرپتوزوتوسین بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 16 سر رت نر نژاد ویستار با میانگین وزن20 ± 200 گرم به صورت تصادفی به دو گروه دیابتی کنترل (8=n) و دیابتی مقاومتی (8=n) تقسیم و در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شدند. گروه تمرینی 8 هفته تمرین مقاومتی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه‌ تمرینی، رت‌ها بی‌هوش و قربانی شدند. ابتدا خون‌گیری انجام شد سپس قلب آن‌ها خارج و با استفاده از روش real time – pcr  میزان بیان ژن gc1α بطن چپ قلب اندازه‌گیری شد. برای مقایسه مقادیر متغیرها از آزمون t مستقل استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در میزان آیرزین (0.002=p)، بیان ژن pgc1α (0.001=p)، گلوکز (0.001=p) و انسولین (0.004=p) در گروه دیابتی مقاومتی نسبت به گروه دیابتی کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می‌رسد می توان تمرین مقاومتی را به عنوان یک استراتژی مهم جهت بهبود بیان ژن pgc1α در متابولیسم گلوکز در دیابتی‌ها توصیه کرد و به عنوان یک روش مداخله‌ای تاثیرگذار مورد توجه قرار داد.