اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روان‌شناختی و خودانتقادی افراد مبتلا به اضطراب مراجعه‌کننده به کلینیک‌های روان‌شناختی شهر اهواز

مقدمه: با توجه به شیوع بالای اضطراب و نیاز به بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی در کمک به افراد مبتلا به اضطراب؛ پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی، بهزیستی روان شناختی و خودانتقادی در افراد مبتلا به اضطراب در شهر اهواز صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی می باشد که اعضای جامعه آن را افراد مبتلا به اضطراب مراجعه کننده به کلینیک های شهر اهواز تشکیل می دادند که از میان آنها 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به روش گمارش تصادفی ساده در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع تجربی پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش نامه های سازگاری اجتماعی، بهزیستی روان شناختی و خودانتقادی استفاده شد. در گروه آزمایش، مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 هفته یک جلسه ای و هر جلسه به مدت 120 دقیقه اجرا گردید. پس از پایان مداخله، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و پس از دو ماه، مرحله پیگیری انجام شد. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله انجام شده در گروه آزمایش، بر روی هر سه متغیر سازگاری اجتماعی (8.74 =f و 0.001>p)، بهزیستی روان‌شناختی (39.15=f و 0.001>p) و خودانتقادی موثر بوده است (92.34=f و 0.001>p). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود وضعیت روان شناختی افراد مبتلا به اضطراب بود. لذا استفاده از این روش درمانی به درمانگران بالینی در درمان افراد مبتلا به اضطراب توصیه می شود.