مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت با درمان فراتشخیصی بر علائم میگرن

مقدمه: میگرن شایع ترین نوع سردرد مزمن است که عوامل روان شناختی در ایجاد و تشدید آن نقش اساسی دارند. درمان های متمرکز بر شفقت و فراتشخیصی در طیف گسترده ای از اختلالات هیجانی موثر بوده اند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت با درمان فراتشخیصی بر علائم میگرن بود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آموزشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش افراد مبتلا به میگرن مراجعه‌کننده به کلینیک مغز و اعصاب صنعت نفت شاهین‌شهر در سال 1396 بودند. تعداد 45 بیمار در دو گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت (15نفر)، درمان فراتشخیصی (15نفر) و گروه گواه (15نفر) گمارده شدند. گروه‌های آزمایش علاوه بر دارودرمانی، درمان‌های روان‌شناختی متمرکز بر شفقت و فراتشخیصی را در  طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای در دو ماه دریافت کردند و گروه گواه فقط دارودرمانی دریافت می‌کرد. آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه سردرد میگرن اهواز najarian در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل گردیدند.یافته ها: بین میانگین نمره های پیش آزمون _ پس آزمون و پیگیری گروه های آزمایش و گروه گواه تفاوت معنی داری وجود داشت (0.001>p). مقایسه گروه های درمانی نشان داد تفاوت معنی داری بین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت با درمان فراتشخیصی بر علائم میگرن وجود ندارد.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاکی از اثربخشی درمان‌های متمرکز بر شفقت و درمان فراتشخیصی بر کاهش علائم میگرن بود، به نظر می رسد می توان از این دو  روش درمان روان‌شناختی در کنار دارودرمانی برای اثربخشی بیشتر در تسکین علائم میگرن بهره برد.