پیش‌بینی سلامت روان دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بر اساس احساس گناه سالم و ناسالم در سال 1396

مقدمه: سلامت روان، مهم‌ترین عامل موثر در رشد و پرورش استعدادهای دانشجویان می باشد. یکی از شاخص‌های ارزیابی سلامت روان؛ احساس گناه است که فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پژوهش حاضر، با هدف پیش بینی سلامت روان بر اساس احساس گناه سالم و ناسالم در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1396 انجام گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی، تعداد 300 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از 2 پرسش نامه احساس گناه سالم و ناسالم و مقیاس سلامت عمومی به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که احساس گناه سالم (0.193=r) و احساس گناه ناسالم (0.303=r) به طور معنی داری با سلامت روان (ابعاد ناسازگار سلامت روان) همبستگی دارند (p<0/05). بالاترین ضریب همبستگی مربوط به احساس گناه ناسالم می باشد که مهم‌ترین متغیر پیش بین در پژوهش حاضر است. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیرهای احساس گناه سالم و ناسالم با سلامت روان در سطح کمتر از 0.001 معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برخلاف دیدگاه سنتی، احتمالاً احساس گناه در ایجاد اختلالات روانی نقش عمده‌ای ندارد و همیشه ناسازگار نیست. در واقع، احساس گناه دارای طیفی است که از سویی باعث بروز رفتارهای سازگار می شود و از سویی دیگر در بروز نشانگان و رفتارهای ناسازگار نقش دارد.