مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش با درمان شناختی- رفتاری بر رضایت زناشویی زنان مبتلا به اختلال وسواس در سال 1395

مقدمه: با توجه به نتایج تحقیقات پیشین مبنی بر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی رفتاری بر وسواس، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان شناختی رفتاری بر رضایتمندی زناشویی زنان مبتلا به اختلال وسواس بود. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل 20 تا 50 ساله با اختلال وسواس بود که در سال 1395 به مراکز مشاوره شهر سنندج مراجعه کرده بودند. 45 زن مبتلا به اختلال به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش، درمان شناختی رفتاری و گروه کنترل، جایگزین شدند و هر گروه آزمایش 9 جلسه دو ساعته درمان دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه دموگرافیگ و پرسشنامه رضایتمندی زوجی enrich (1989) بود که در گروه‌های آزمایش و کنترل در ابتدا و انتهای تحقیق اجرا شد. داده‌ها توسط تحلیل کواریانس، آزمون لوین و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه‌ آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد (p<0.001). همچنین مقایسه گرو‌ه‌های درمانی حاکی از آن بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش رضایتمندی زناشویی نسبت به درمان شناختی رفتاری، موثرتر است (p<0.001). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در افزایش رضایتمندی زناشویی زنان مبتلا به اختلال وسواس موثرتر از درمان شناختی رفتاری عمل می‌کند. در نتیجه درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش برای افزایش رضایتمندی زنان مبتلا به اختلال وسواس توصیه می‌شود.