مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکال در افزایش بازداری رفتاری و کاهش فعال‌سازی رفتاری مردان سوءمصرف‌کننده مواد

مقدمه: امروزه درمان های موج سوم در روان درمانی به جای چالش با شناخت ها، بر آگاهی و پذیرش از هیجان ها، شناخت ها و رفتارها تاکید دارند.هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکال در بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری مردان سوءمصرف کننده مواد بود. مواد و روش ها: در این مطالعه از نوع نیمه تجربی، جامعه آماری سوءمصرف کنندگان مواد شهر کرمانشاه در سال 1396 بودند. 60  نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در سه گروه بیست نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) قرار گرفتند. گروه های درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکال هر کدام 10 و 12 جلسه تحت مداخله قرار گرفتند و گروه گواه مداخله ای دریافت ننمود. ابزار گردآوری داده ها مقیاس بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری بود که در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه اجرا شد. داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین میانگین نمرات پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری گروه های آزمایش تفاوت معنی داری وجود داشت (p≤0.001). مقایسه گروه های درمانی حاکی از آن بود که بین درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکال در بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکال در بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری مردان سوءمصرف کننده مواد، این درمان برای بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری مردان سوءمصرف کننده مواد توصیه می شود.

Comparison of the Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) and Dialectic Behavioral Therapy (DBT) on Behavioral Inhibition and Behavioral activation on Men with Substance Abuse

Introduction: Acceptance and commitment therapy (ACT) and dialectical behavior therapy (DBT) are commonly grouped under the name "the third wave of cognitive behavior therapy" and are based on the acceptance and mindfulnessbased approaches rather than challenging them.  The purpose of the present study was to compare the effectiveness of these two approached on behavioral inhibition and behavioral activation in men with substance abuse. Materials and Methods: In this semiexperimental study, 60 men were selected using available sampling method among all men with substance abuse referred to the Drug Rehabilitation Centers in Kermanshah City in 201718. The participants were randomly divided into three groups of 20, two experimental groups and one control group. Participants in the acceptance and commitment therapy and dialectic behavioral therapy received 10 and 12 sessions of intervention respectively and the control group received nothing. The instrument for collecting data was a behavioral inhibition and behavioral activation scale, which was performed in all three stages of pretest, posttest and threemonth follow up on the subjects. The data were analyzed using repeated measures analysis of variance post hoc test. Results: The results showed that there was a significant difference between the mean scores of pretest, posttest and follow up values of the experimental groups (p£0.001). However, this finding was not observed between the two experimental groups. Conclusions: The results showed that men with substance abuse may benefit from recent acceptance and mindfulnessbased approaches including acceptance and commitment therapy and dialectic behavioral therapy.