پیش بینی رضایت از زندگی براساس هوش معنوی و عزت نفس

سابقه و هدف: معنویت، هوش معنوی و عزت نفس تکمیل کننده و معنا دهنده ی بخش های گوناگون زندگی انسان هستند و فرد را توانمند می سازد تا از تجربه های خود برای یافتن راه حلی برای مشکلات و سختی های زندگی و رضایت از زندگی استفاده کنند؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر، پیشبینی رضایت از زندگی براساس هوش معنوی و عزت نفس است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفیهمبستگی می باشد. جامعه آماری شامل250 نفر دانشجویان جدیدالورود کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه رضایت از زندگی، پرسشنامه هوش معنوی، پرسشنامه عزت نفس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندمتغیری و آزمون t صورت گرفت. یافته ها: بررسی به عمل آمده نشان می دهد که هوش معنوی و عزت نفس در رضایت از زندگی به میزان 0/22 تاثیر مثبت و از لحاظ آماری معنادار می باشد. با توجه به مقدار ضریب تعیین، مشخص شد که 22 درصد واریانس رضایت از زندگی دانشجویان توسط متغیرهای پیشبین (هوش معنوی و عزت نفس) قابل تبیین است. از میان هوش معنوی و عزت نفس به عنوان متغیرهای پیشبین، متغیر هوش معنوی با مقدار t=7/28 و سطح معنی داری 0/001 و متغییر عزت نفس با مقدار t=4/54 و سطح معنی داری 0/001 معنی دار می باشد. استنتاج: مطالعه حاضر نشان داد که مولفه های هوش معنوی و عزت نفس پیش بینی کننده ی رضایت از زندگی دانشجویان هستند.

Prediction of Life Satisfaction Based on Self-esteem and Spiritual Intelligence

Background and Purpose: Spiritual intelligence and selfesteem are complementary to human rsquo;s life, which give meaning to its various aspects.They enable people to use their experiences for finding a solution to life rsquo;s difficulties and feel satisfied. Regarding this, the aim of the present study was to predict life satisfaction based on spiritual intelligence and selfesteem. Materials and Methods: This descriptive and correlational study was conducted on the Master of Science students, who were newly admitted to Islamic Azad University of Roodehen, Iran, using the convenience sampling method. For data collection, the Life Satisfaction Test, Spiritual Intelligence Questionnaire, and Selfesteem Scale were employed. The data were analyzed using Pearson productmoment correlation, multiple regression analysis, and independent ttest. Results: According to the results of the study, the spiritual intelligence and selfesteem had a positive effect of 0.22 on life satisfaction, which isstatistically significant. According to the coefficient of determination, it was found that 22% of the variance of the students rsquo; life satisfaction could be explained by predictor variables (i.e., spiritual intelligence and selfesteem). Furthermore, the spiritual intelligence (t=7.28) and selfesteem (t=4.54) werefound to be the statistically significant predictor variables (P=0.001). Conclusion: As the results of the present study demonstrated, the spiritual intelligence and selfesteem are considered as predictors of life satisfaction among students.