رابطه پایبندی به نماز و سلامت روان در کارکنان شرکت ایران خودرو در غرب تهران

سابقه و هدف: آموزه های دینی نشان می دهد که پایبندی به نماز بهترین وسیله در جهت تامین سلامت روانی فرد محسوب می شود و برخی پژوهش های صورت گرفته این واقعیت را تائید می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پایبندی به نماز و سلامت روان در کارکنان شرکت ایران خودرو واقع در غرب شهر تهران بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه 205 نفر از کارکنان شرکت ایران خودرو واقع در غرب تهران در سال 1388، مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار سنجش مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه اطلاعات کلی، پرسشنامه پایبندی به نماز و پرسشنامه سلامت روان بوده است و جهت تحلیل داده ها از روش ها ی آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که بین پایبندی به نماز و سلامت روان همبستگی معنادار منفی وجود دارد و این فرضیه در سطح کمتر از ( 0/367 =r و 0/001>p ) تایید شد. بین پایبندی به نماز با نشانگان جسمانی ( 0/338 =r و 0/005>p ) ؛ بین پایبندی به نماز و اضطراب و بی خوابی ( 0/311 = r و 0/001>p )؛ بین پایبندی به نماز با نارسا کنش وری اجتماعی ( 0/287= r و0/001>p ) و بین پایبندی به نماز با افسردگی (0/340= rو0/001>p) رابطه معنادار وجود داشت. هم چنین نتایج نشان داد که میزان پایبندی به نماز و نیز میزان سلامت روان افراد متاهل و مجرد یکسان است؛ میزان تحصیلات بر پایبندی به نماز موثر نیست در حالی که میزان تحصیلات بر سلامت روان موثر است و سابقه کاری تاثیری بر پایبندی به نماز و سلامت روان نداشته است. استنتاج: بر اساس یافته های این پژوهش نتیجه گرفته می شود که میزان پایبندی به نماز می تواند میزان سلامت روان را پیش بینی نماید. بنابراین با برنامه یزی در راستای گسترش باورهای دینی و التزام عملی به این فریضه الهی می توان به سلامت روان جامعه مورد مطالعه و موارد مانند آن کمک کرد.

Relationship of adherence to prayer and mental health at Iran Khodro Co employees in west of Tehran

Background Purpose: Religious teachings indicate that adherence to prayer is the best way to provide mental health and some researches confirm the fact .This study investigated the relationship of adherence to prayer and mental health at Iran Khodro Co employees in west of Tehran. Materials and Methods: In this study, 205 people at Iran Khodro Co. employees in west of Tehran in 2009 were evaluated. The instruments were a general information questionnaire, adherence to prayer researchermade questionnaire and a general health questionnaire. For evaluation and data analysis, statistical descriptive and inferential methods were used. Results: The results showed that there is negative correlation between the adherence to prayer and mental health. The significance of this hypothesis is proved at the level of less than p<0.001 and r=0.367 between adherence to prayer with the somatic symptoms (p<0.005 and r=0.338) between adherence to prayer and anxiety and insomnia (p<0.001 and r=0.311) between adherence to prayer and social dysfunction (p<0.001 and r=0.287) and between adherence to prayer and depression (p<0.001 and r=0.340) was a significant relationship. The results also showed that the rate and amount of adherence to prayer and mental health is equal between married and singles. Education was not effective to the adherence to prayer while it was effective on mental health. The results also showed that years of service has no effect to adherence of prayer and mental health. Conclusion: Based on the findings of this study it is concluded that the adherence to prayer can predict the extent of mental health. So custodians of culture can improve psychological health by extending the religious belief and attendance to prayer in the studied social group and other similar society.