القانون و جایگاه عطردرمانی در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها یا مداوای آن‌ها به‌عنوان روشی درمانگر

عطردرمانی نوعی طب گیاهی است که از روغن گیاهان برای مداوای بیماری، حفظ سلامت و بهبود جسم و ذهن استفاده می‌شود. هدف این پژوهش که با رویکرد تحلیلی محتوا گردآوری شده است، بازخوانی کارکرد دارویی عطرها (جانوری و گیاهی) در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها یا مداوای آن‌ها به‌عنوان روشی درمانگر است تا از این رهگذر اهمیت رایحه‌درمانی در روش درمانی ابن‌سینا به‌عنوان روشی کاربردی یا داروی مکمل تبیین و بررسی شود. مطالعات نشانگر آن است که در تاریخ پزشکی و داروسازی، عطرها به‌عنوان ادویه مفرد و مرکب کاربرد داشته‌اند. در میان پزشکان مسلمان، ابن‌سینا مهم‌ترین طبیبی بود که از مواد معطر برای تشخیص و مداوای بیماری بهره برده است. نحوه استعمال عطرها به‌صورت استشمام، استنشاق، استحمام، چکاندن، بخور و ماساژ بوده است و در مواردی به شیوه داروی خوراکی هم تجویز شده است.

The Rank of Aromatherapy in Disease Prevention or in its Healing as a Therapeutic Method

Aromatherapy is a kind of herbal medicine that uses plant oil to treat diseases, maintain health and improve body and mind wellness. The present content analysis aimed to reread the pharmacological function of the perfumes (animal and plant) in the prevention and treatment of diseases as a therapeutic method to investigate and demonstrate the importance of aromatherapy in the Avicenna method of treatment as an applied method or supplementary drug. Studies indicate that in the history of medicine and pharmacy, perfumes have been used as singular and compound spice. Avicenna was the prominent physician among the Muslim medics who used aromatic substances to diagnose and treat diseases. The perfumes have been applied in forms of inhalation, bathing, dripping, incense, and massage, and in some cases, they have been prescribed as oral medicine