بررسی تاثیر پروتکل اسلامی-ایرانی قناعت بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی

سابقه و هدف: قناعت از فضیلت‌های اخلاقی محسوب می‌شود که در منابع اسلامی و ایرانی همواره موردتوجه بوده است، ولی امروزه به‌شدت کم‌رنگ شده است. بر اساس ادبیات تحقیق انتظار می‌رود بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی از تاثیرات مهم قناعت باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر قصد دارد تاثیر پروتکل افزایش قناعت را بر اساس منابع اسلامیایرانی، بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی بررسی کند.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر پژوهشی شبه‌آزمایشی سه گروهی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری اجرا شد. بدین منظور 36 نفر از جامعه آماری طلاب مقدمات حوزه علمیه قم و دانشجویان کارشناسی دانشگاه مازندران به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی و به تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای دو گروه آزمایش پروتکل افزایش قناعت با محتوای اسلامیایرانی اجرا شد. تمام شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه بهزیستی ذهنی (مقیاس شادکامی ذهنی و رضایت از زندگی) و زیرمقیاس سلامت جسمانی پرسش‌نامه کیفیت زندگی (whoqolbref: world health organization quality of lifebref) را در سه مرحله تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد اجرای پروتکل قناعت در هر دو گروه طلاب و دانشجویان پس از مداخله و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش بهزیستی ذهنی شد، ولی اجرای پروتکل قناعت در دانشجویان برخلاف طلاب باعث افزایش سلامت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل نشد.استنتاج: یافته‌های این پژوهش نشان داد تکیه‌بر بهبود فضائل مثبت انسانی همانند قناعت و آموزش این فضائل می‌تواند بر مولفه‌های سلامت روانی ازجمله بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی تاثیر مثبت داشته باشد.

Investigation of the Effect of Islamic-Iranian Contentment Protocol on Subjective Well-being and Physical Health

Background and Aims: Contentment is one of the moral virtues that has been considered in Islamic and Iranian sources; however, this virtue has been faded drastically these days. According to the literature, mental wellbeing and physical health are expected to have effects on contentment. Therefore, the present study aimed to investigate the effect of an increase in contentment based on IranianIslamic sources on mental wellbeing and physical health.Materials and Methods: This quasiexperimental study was conducted with three groups using a pretest, posttest, and followup. In total, 36 individuals were purposefully selected from seminary students in Qom and undergraduate students at Mazandaran University, Iran, and randomly divided into two experimental and one control groups. The two experimental groups received the protocol of an increase in the contentment using IranianIslamic content. All participants completed the Mental WellBeing Questionnaire (Mental Happiness Scale and Life Satisfaction Scale) and the Physical Health SubScale of the World Health Organization Quality of LifeBREF Questionnaire in three stages.Results: Results of analysis of variance with repeated measures showed an improvement in the mental wellbeing of both groups of students after intervention and followup, compared to the control group. However, unlike the seminary student group, the implementation of the contentment protocol did not increase the physical health of the university student group, compared to the control group.Conclusion: The findings of this study showed that an improvement in positive human virtues, such as contentment and education of these virtues, could have a positive effect on the components of mental health, including mental wellbeing and physical health.