توسعه پدافند غیرعامل در ورزش کشور (با رویکرد کیفی و کمی)

هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر توسعه پدافند غیرعامل در ورزش کشور بود. عرصه ورزش به علت گستردگی و جمعیت بالای درگیر در آن جز مراکز مهم ازنظر پدافند غیرعامل است. الگوی پدافند غیرعامل مجموعه حوزه‌هایی که نیاز به برنامه‌ریزی و اقدامات پیشگیرانه و دفاعی در ارتقاء امنیت ورزش دارند را معرفی می‌نماید تا تامین امنیت هیچ جنبه‌ای از ورزش مورد غفلت واقع نشود. ماهیت این پژوهش، اکتشافی و بنیادی با رویکرد کیفی/ کمی است. از روش داده‌بنیاد که به‌صورت علمی به اکتشاف ابعاد پدیده موردتحقیق در پنج زمینه می‌پردازد، در بخش کیفی استفاده شد. از مطالعات کتابخانه‌ای و نظری موجود سوال‌های نیمه‌باز و نیمه‌بسته‌ای تهیه شد. داده‌ها با ابزار مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با توجه به سطح اشباع نظری با 13 نفر از متخصصان این حوزه در سال 1401 به روش نمونه‌گیری هدفمند جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی با استفاده از نرم‌افزار maxqda10 صورت پذیرفته است. در پایان پژوهش کیفی بر اساس مفاهیم کلیدی و الگوی پارادایمی، پرسشنامه‌ای با 171 سوال کوتاه تنظیم شد و پاسخ 220 نفر جامعه آماری بخش کمی دریافت شد. داده‌های کمی در قالب تحلیل توصیفی داده‌ها، تحلیل عاملی و معادلات ساختاری تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج کدگذاری منجر به شناسایی 255 مفهوم اولیه 24 مفهوم فرعی و 17 مولفه اصلی گشت که در پنج حیطه عوامل علی، زمینه‌ای، مداخله‌گر، راهبردها و پیامدها قرار گرفت. نتایج آزمون داده کمی که منتج از فرضیات برآمده از الگوی کیفی بود، کلیت الگوی پارادایمی را با اندکی اصلاحات مورد تایید قرارداد. همچنین بخش کمی تحقیق حاضر نشان‌داد که تمامی مولفه‌های به‌دست‌آمده (انگیزشی، برنامه‌ریزی، توانمندسازی، رشد اجتماعی...) قدرت پیش‌بینی قوی در پیش‌بینی پدافند غیرعامل دارند (0/05>p). با ایجاد و تسهیل این الگو و گام‌های توسعه‌ای نهایی می‌توان به‌تمامی ابعاد تاثیرگذار دست‌یافت تا در آینده با صلاحدید مسئولان به شرایط اجرا نزدیک شود.