شناسایی و اولویت‌بندی راهکارهای ارتقای امنیت فرودگاه‌ها مبتنی بر فنّاوری‌های نوین

امنیت فرودگاه از جنبه‌های مختلف برای دولت‌ها حائز اهمیت است. فرودگاه یکی از ستون‌های اصلی صنعت هوانوردی است و بیشترین تاثیر مستقیم را بر اقتصاد حمل‌ونقل هوایی دارد و نشان‌دهنده رشد اقتصادی، فرهنگی و میزان رفاه یک کشور است. با توجه به مداخله‌های غیرقانونی گسترده و چالش‌های امنیتی فرودگاه‌ها، بررسی طرح‌ها و تدابیر مختلف، برای ارتقای امنیت فرودگاه‌ها مبتنی بر فنّاوری‌های نوین لازم و ضروری است. در این پژوهش به شناسایی و اولویت‌بندی راهکارهای ارتقای امنیت فرودگاه‌ها با استفاده از فنّاوری‌های نوین پرداخته‌شده است. روش پژوهش به این صورت است که ابتدا با مطالعات اسناد و ضمایم سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری و مرور مبانی نظری و پیشینه، چالش‌ها و راهکارهای موجود شناسایی و سپس با کمک روش توصیفی-پیمایشی مبتنی بر نظرات خبرگان دانشگاهی و صنعت هوانوردی به شناسایی و اولویت‌بندی راهکارهای شناسایی‌شده، پرداخته شد. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه است. روایی پرسش‌نامه با استفاده از روایی محتوایی و صوری و نیز پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ مقدار 0.87 محاسبه و تایید شده است. ابزار تحلیل داده‌ها نرم‌افزار excel و spss است. با توجه به نرمال‌نبودن داده‌ها در بخش تحلیل استنباطی از آزمون‌های آماری ناپارامتریک (آزمون دوجمله‌ای) و برای بررسی تفاوت اولویت متغیرها از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج پژوهش راهکارهای مهم و اولویت‌دار این عرصه را مشخص کرد. بر این مبنا، مهم‌ترین راهکار شناسایی‌شده، فنّاوری تشخیص چهره برای تایید هویت افراد و مهم‌ترین چالش امنیت فرودگاه‌ها تغییر در سبک و روش تروریست‌ها است. اولویت‌بندی راهکارها می‌تواند معیارهایی برای تصمیم‌گیری مدیران ارشد امنیتی فرودگاه‌ها باشد.