بررسی نقش تاب‌آوری در مدیرت بحران هسته‌ای و پرتویی

با پیشرفت علم و تکنولوژی، سوانح فرآیندی و خصمانه به سوانح طبیعی که جزئی از فرایند زندگی بشر به شمار می رفتند، اضافه گردیده و هر روزه بر تعداد و تنوع آن‌ها افزوده می شود که این موضوع به‌عنوان چالشی اساسی در جهت نیل به توسعه پایدار جوامع انسانی مطرح می‌باشند. در این پژوهش هدف بررسی تمامی ابعاد، مولفه‌ها و پیامدهای یک بحران هسته‌ای و استخراج مولفه‌های آمادگی و مقابله در برابر بحران‌های هسته‌ای می‌باشد. سوال اصلی این تحقیق آن است که چه رابطه‌ای بین تاب‌آوری و مدیریت بحران‌های هسته‌ای وجود دارد و گام‌های آمادگی در مقابله با این بحران‌ها چیست؟ با عنایت به ابعاد و گستردگی بحران‌های هسته‌ای و تبعات و پیامدهای گسترده‌تر آن، با روش مطالعه کتابخانه‌ای و تطبیقی بر اساس روش توصیفی نسبت به مقایسه شاخص تاب‌آوری هسته‌ای با دیگر مولفه‌های مدیریت بحران پرداخته شده و گام‌های آمادگی در برابر این بحران‌ها استخراج شده است.