تاثیر توسعه انسانی بر مدیریت بحران‌های قومی استان سیستان و بلوچستان

این مقاله در پی پاسخ به این سوال است که توسعه انسانی چه تاثیری بر مدیریت بحران قومی‌ در استان سیستان و بلوچستان دارد این‌گونه فرض شد که توسعه انسانی با افزایش امید به زندگی، افزایش نرخ سواد و افزایش تولید ناخالص داخلی سرانه موجب آسان شدن مدیریت بحران قومی‌ در استان می شود. در این مقاله توصیفی- تحلیلی، جامعه آماری را همۀ کارشناسان و مدیران استانداری، فرمانداری‌ها و استادان دانشگاه سیستان و بلوچستان که آشنا به مباحث توسعه انسانی و مسائل قومی هستند به تعداد هشتاد نفر که همه ی آن‌ها به‌عنوان حجم نمونه درنظر گرفته‌ شده‌اند تشکیل می‌دهد. گردآوری اطلاعات به‌شیوۀ کتابخانه ای، میدانی و ابزار گردآوری پرسشنامه است. روایی پرسشنامه با تایید گروه خبرگی و اعتبار آن به‌وسیلۀ آلفای کرونباخ 88 درصد به‌دست‌آمده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به شیوه کمی و کیفی با بهره گیری از آزمون خی دو و فریدمن انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد توسعه انسانی می‌تواند علاوه بر جلوگیری از بسیج سیاسی علیه دولت مرکزی و بروز بحران، زمینه مناسب برای حمایت هر چه بیشتر قوم‌‎ها از مدیریت سیاسی کشور را در میان آن‌ها تقویت نماید. برای بررسی اقدامات صورت گرفته در راستای جلوگیری از بروز بحران‌های قومی می‌توان از توسعه انسانی که بر کیفیت زندگی مردم یک منطقۀ جغرافیایی اثرگذار است استفاده نمود. بر این اساس شاخص‌های حاکمیت آرامش روانی، سهولت دسترسی و افزایش امکانات آموزشی و ایجاد توازن مثبت در توزیع درآمدهای استان نسبت به سایر استان‌های کشور، بیشترین تاثیر را در مدیریت بحران قومی استان دارد.