مکان‌یابی بهینه مراکز مدیریت و پشتیبانی بحران با استفاده از الگو‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره(مطالعه موردی شهر ساری)

مدیریت بر بحران‌ها باید در موقعیت مکانی خاصی انجام شود که از آن به‌عنوان مراکز مدیریت بحران یاد می‌شود. از موارد مهم قبل از احداث این مراکز، مطالعه، بررسی و انتخاب مکان جغرافیایی مناسب برای استقرار این نوع کاربری است. بررسی استقرار این مراکز در شهر ساری، اولین شهر در نظام سلسله‌مراتبی شهری مازندران با بالاترین نرخ رشد جمعیت و وقوع بی‌شمار حوادث طبیعی و غیرطبیعی در طول تاریخ به‌عنوان مسئله اصلی موردمطالعه قرار گرفت. هدف اصلی پژوهش «مکان‌یابی بهینه مراکز مدیریت و پشتیبانی بحران شهر ساری به‌منظور کاهش مخاطرات محیطی» است که در این راستا، ابتدا عوامل و معیارهای موثر با مطالعات کتابخانه‌ای، مراجعه به خبرگان و بهره‌گیری از روش دلفی، شناسایی، سپس نسبت به اولویت‌بندی هریک از عوامل و معیارهای موثر با استفاده از روش ای‎اچ‎پی که یکی از روش‌های مرسوم تصمیم‌گیری چندمعیاره است اقدام و درنهایت با پاسخ به سوال اصلی، مکان بهینه با استفاده از سامانه جی آی اس انتخاب می‌شود. مطالعه ما فرضیه ندارد چون صرفاً در پی شناسایی متغیرها است نه روابط بین آن‌ها و نوع این پژوهش به‌دلیل ماهیت آن توصیفی - کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات شامل؛ بررسی‌های کتابخانه‌ای و پیمایش‌های میدانی و ابزار گردآوری ؛ فیش‌برداری، پرسش‌نامه(باز و بسته) و مشاهده و نحوه تجزیه‌وتحلیل، روش کمی است. جامعه آماری را 32 نفر از صاحب‌نظران تشکیل داده که با توجه به مراجعه به خبرگان از کل جامعه سرشماری می‌شود