بررسی نقش عوارض ژئومورفولوژی در پدافند غیرعامل(مطالعه موردی ناحیه مرزی ایران و ترکمنستان در شهرستان‌های سرخس و باجگیران)

استفاده منطقی از عوارض ژئومورفولو‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژیکی برای حفاظت تجهیزات و نیروهای خودی با کند کردن دید و حرکت دشمن عامل مهمی در پدافند غیرعامل قلمداد می شود. شناسایی این عوارض برای ساخت سامانه‌های زیربنایی در هنگام صلح هم ضروری است. با توجه به شرایط کنونی مناطق جنوب غرب آسیا، توجه به برقراری امنیت در مرزهای کشور امری ضروری است. محدوده مورد مطالعه بخشی از مرزهای شمال شرق کشور است که هم مرز با کشور ترکمنستان بوده و با توجه به موقعیت راهبردی ایران و امکان نفوذ نیروهای دشمن از مرزهای کشور توجه به برقراری امنیت در این مناطق ضروری است. این پژوهش درپی آن است که رابطه بین عوارض ژئومورفولوژی را با پدیده دفاع و پدافند غیرعامل در ناحیه مرزی شمال شرق کشور تجزیه‌وتحلیل نماید و نقش اشکال ناشی از فرایندهای ژئومورفولوژیکی فعال در منطقه مورد مطالعه را در آمایش سرزمینی با کاربری های دفاعی تبیین کند. روش کار در این پژوهش برپایه مطالعه کتابخانه ای، تجربی و پردازش تصویرهای ماهواره‌ای است که کارهای گرافیکی آن با نرم‌افزار جی آی اس و تحلیل سامانه‌های زمین آن به‌کمک روش اس دبلیو او تی انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که منطقه مورد مطالعه به‌لحاظ عوارض ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژئومورفولوژی بسیار متنوع است و در صورت برنامه‌ریزی اصولی برپایه آمایش سرزمینی در مکان‌گزینی تاسیسات می‌تواند امنیت آینده منطقه را تامین نماید. تنگ ها، آبکندها و تپه‌شاهدهای منطقه پژوهش نسبت به سایر عوارض ژئومورفولوژی از اهمیت بیشتری در پدافند غیرعامل برخوردار می‌باشند و قابلیت‌های فراوانی از نظر کاربری های دفاعی دارند.