ارائه الگوی مفهومی- کاربردی مهندسی ارزش در تحلیل راهکارهای پدافند غیرعامل

همواره یکی از دغدغه‌های ثابت فعالان حوزه پدافند غیرعامل، قابلیت اجرایی راهکارهای پدافندی ارائه‌شده ازسوی مشاوران بوده است و اینکه از نظر افزایش بازدارندگی و کاهش آسیب‌پذیری، اجرای راهکارهای پدافند غیرعامل چه اندازه مصونیت برای زیرساخت ایجاد می نماید. چه بسیار طرح‌ها و پیشنهاد‌هایی که ازلحاظ فلسفه پدافند غیرعامل از غنا و ظرفیت بالایی برخوردارند اما در بستر جاری زیرساخت‌های کشور قابلیت پیاده‌سازی و بهره‌برداری ندارند. ازاین‌رو با دغدغه اجراپذیر نمودن راهکارهای پدافند غیرعامل و نیز اندازه‌گیری اثربخشی راهکارها دربرابر هزینه پیاده‌سازی آن‌ها، بهترین روش تلفیق مفاهیم پدافند غیرعامل و مهندسی ارزش است تا با ارائه یک الگو از مهندسی ارزش، رویکردی خلاق، کارکردگرا و سازمان‌یافته با هدف شناسایی هزینه‌های غیرضروری و بالا بردن اثربخشی مجموع راهکارها ایجاد گردد. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و پرسشنامه‌ای سعی دارد تا شاخص هایی برای سنجش سازگاری راهکارهای پدافند غیرعامل را به دست آورد و روندی مفهومی برای سنجش و انتخاب راهکارهای پدافند غیرعامل را پیشنهاد نماید تا به‌وسیلۀ آن ارزشمندی راهکارها سنجیده شود. یافته‌های این پژوهش بیانگر آن است که راهکارهای پدافند غیرعامل را می‌بایست از دیدگاه اثربخشی که شامل دو شاخص‌ (توان کاهش احتمال ایجاد خطر و توان کاهش سختی ایجاد خطر) و از منظر کارایی که شامل شش شاخص‌ (هزینه اجرا، وابستگی به روشاوری اجرا، زمان اجرا، نظر کارفرما، آموزش‌های مورد نیاز و استمرار فعالیت) هست موردسنجش قرارداد، سپس اولویت‌بندی و متناسب با ارزش آن‌ها در زیرساخت‌های مربوطه اجرایی نمود.