برآورد پیامدهای محیط ‌زیستی تجمعی سامانه‌های نمک ‌زدایی برمبنای شاخص‌ های recipe مورد استفاده در ارزیابی چرخه حیات

پیامدهای محیط ‌زیستی چالش اساسی توسعه سامانه‌های نمک‌زدایی است. اما رویکردهای متعارف ارزیابی اثرات محیط‌ زیستی نمی‌تواند چارچوبی کمی برای ارزیابی تجمعی و مقایسه گزینه‌های بهینه ارائه نماید. در این پژوهش، یک روش محاسباتی مبتنی بر ضرائب میانی و پایانی روش recipe که برای ارزیابی اثرات چرخه حیات (lcia)1 استفاده می‌شود، معرفی می‌شود. بر این اساس، پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم سامانه‌های نمک‌زدایی در محیط ‌های انسانی و اکوسیستم‌های خشکی و دریا محاسبه شد و برای شرایط بهره‌برداری در ساحل دریا و نواحی درون‌سرزمین مورد مقایسه قرار می‎گیرد. هم‎چنین پیامدهای روش‌های اصلاحی مانند استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و سامانه‌های تخلیه صفر پساب مایع (zld)2 نیز در این چهارچوب مقایسه می‌شود. بدین منظور، از داده‌های در دسترس سامانه‌های غشایی (ro)3 و حرارتی (med)4 در حال بهره‌برداری در جنوب کشور و خاورمیانه استفاده می‌شود. نتایج نشان داد روش پیشنهادی برای ارزیابی تجمعی پیامدهای محیطی‌زیستی این سامانه‌ها قابل استفاده است. هم‎چنین بیشترین اثر نامطلوب سامانه‌های نمک‌زدایی بر اکوسیستم خشکی و دریا ناشی از تخلیه مواد سمی و خطرناک شورابه‌ها است. بنابراین پیشنهاد می‌شود پایش ترکیبات سمی شورابه‌ها با دقت بیشتری انجام شده و با توجه به عملکرد سامانه‌های zld در کاهش 70-80% پیامدهای نامطلوب محیط‌زیستی ، استفاده از این فناوری‌ها در اولویت اقدامات اصلاحی این سامانه‌ها قرارگیرد.

cumulative environmental impacts of desalination plants based on recipe indices used in life cycle assessment

adverse environmental impacts of desalination plants are barriers for their development. nevertheless, current environmental impact assessment (eia) methods cannot provide a suitable quantitative framework for comparing and evaluating different practices or strategies. this study introduced a quantitative method based on midpoint and endpoint recipe coefficients used in life cycle impact assessment (lcia). accordingly, both direct and indirect environmental impacts of seawater desalination on humans, terrestrial and marine ecosystems were calculated and compared for coastal and inland operating conditions. the impacts of using renewable energies and zero liquid discharge (zld) systems were also compared by the proposed methodology. for this purpose, the available brine water quality data of operating ro and med plants located in southern iran and the middle east were used. results showed that lcia method can properly account the accumulated environmental impacts of desalination. in addition, this research highlighted that the main damage of desalination plants on marine and terrestrial ecosystems is originated from discharging toxins and hazardous wastes through brines. consequently, it is emphasized that brines should be carefully monitored based on their toxicity. in addition, due to 70-80% effectiveness of zld on environmental impact reductions, its application should gain the highest priority for environmental protection.