بررسی نقش سرمایه‌های اجتماعی در مدیریت بحران کم‌آبی

هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین مولفه های سرمایه اجتماعی و اثربخشی اقدامات موثر در سازگاری شهروندان با بحران کم آبی است. در این پژوهش، چهار مولفه اصلی سرمایه اجتماعی (شامل: اعتماد، مشارکت، حمایت و انسجام اجتماعی) و نیز اقدامات موثر در مدیریت بحران کم آبی (شامل: پیشگیری، آمادگی، پاسخ و ترمیم) در قالب مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر که یک تحقیق پیمایش مقطعی است، شهروندان ساکن در شهرها و روستاهای استان بوشهر بودند که به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. در این راستا، دو نمونه آماری 2000 نفره (به تفکیک ساکنان شهر و روستا) براساس شیوه نمونه گیری طبقه ای-نسبی (که در آن هر شهرستان، به‌عنوان یک طبقه درنظر گرفته شده و نمونه به نسبت جعیت انتخاب می‌شود) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های جمع آوری ‌شده، به‌روش مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای amos22 و spss22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده ها و بررسی فرضیه های پژوهش نشان داد، بین چهار مولفه اصلی سرمایه اجتماعی و اثربخشی اقدامات موثر به‌منظور سازگاری شهروندان در مواجهه با بحران کم آبی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش نشان داد، هرچه مولفه های سرمایه اجتماعی به‌خصوص حمایت اجتماعی و انسجام اجتماعی تقویت شوند، اثربخشی اقدامات موثر در مدیریت بحران کم آبی نیز ارتقا می یابد.

investigating the role of social capital on water crisis management

the main purpose of this study is to investigate the relationship between the components of social capital and the effectiveness of measures being efficient in adapting citizens to the water crisis. in this research, four main components of social capital (including: social trust, social participation, social support and social solidarity) as well as measures being efficient in the water crisis management (including: prevention, readiness, response, and restoration) were examined through the structural equation modeling. the statistical population of the present research that has been a cross-sectional survey, was citizens living in cities and villages of bushehr province, which were investigated separately. in this regard, two statistical samples of 2000 people (separately for urban and rural residents) were selected and studied based on stratified-relative sampling method (in which each city was considered as a class and the sample was selected in proportion to population). the collected data were analyzed by the structural equation modeling using amos22 and spss22 software-. data analysis and research hypotheses test showed that there is a significant relationship between the four main components of social capital and the effectiveness of measures being efficient in adapting citizens to the water crisis. the study results also indicated that the stronger the components of social capital, especially social support and social solidarity, the better the effectiveness of measures being efficient in water crisis management.