بهبود کیفیت زه‏آب‏های شور به روش گیاه‌پالایی

گیاه‏پالایی یکی از روش‏های شوری‏زدایی نوین، اقتصادی و در عین‎حال دوستدار محیط‎زیست است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان جذب و حذف برخی از عوامل آلاینده و مغذی موجود در آب‏های شور توسط گیاه وتیور گراس (chrysopogon zizanioides l. roberty) است. این پژوهش در قالب یک طرح آزمایش کاملاً تصادفی به شکل چند عاملی در سه سطح مختلف شوری زه‌آب (1، 10 و 14 دسی‏زیمنس بر متر) و دو سطح تراکم کشت گیاه (10 و 20 بوته وتیور) با سه تکرار انجام شد. کشت گیاه وتیور در مخازن 220 لیتری با سطح مقطع 0.23 مترمربع واقع در مزرعه آموزشی دانشگاه صنعتی اصفهان صورت‎گرفت. هم‎چنین، تغییرات پارامترهای هدایت الکتریکی، کاتیون‏های کلسیم، منیزیم، سدیم به‎همراه عناصر مغذی نیتروژن، فسفر و پتاسیم با زمان‏ماندهای 3، 7 و 14 روز اندازه‏گیری شدند. نتایج به‎دست آمده حاکی از آن است که گیاه وتیور قادر است در مدت 14 روز هدایت الکتریکی زه‏آب را در محدوده 15.88-14 درصد و کاتیون‏های سدیم، کلسیم، منیزیم، نیترات، فسفات و پتاسیم را به ترتیب در محدوده 14.36-5.59، 94.67-32.41، 51.14-29.57، 44-31.03، 44.15-51.54 و 37.32-24.56 درصد در سطوح شوری مختلف کاهش دهد. تراکم‏های 10 و 20 بوته گیاه وتیور به‎دلیل رشد زیاد گیاه با هم تفاوت معنا‏داری از نظر جذب آلاینده‏ها نشان ندادند.

Improvement of Saline Effluent Quality Using Phytoremediation

Phytoremediation is one of the innovative, economical as well as ecofriendly desalination methods. The current study was aimed at investigating the amount of uptake and removal of some contaminants and nutrients from saline waters by vetiver grass (Chrysopogon zizanioides L. Roberty). This research was performed as multifactorial in a completely randomized design including three different levels of saline effluent (1, 10 and 14 dS/m) and two planting densities (10 and 20 vetiver plants) with three replications.  The vetiver grass was cultivated in 220liter tanks with a crosssection of 0.23 square meters located in the educational farm at Isfahan University of Technology (IUT), Isfahan, Iran. Moreover, parameters changes including electrical conductivity (EC), cations (Ca, Mg and Na) as well as nutrients (N, P, and K) were measured with a residence time of 3, 7, and 14 days. The obtained results indicate that the vetiver grass can reduce EC (1415.88%), cations (Ca (32.9441.67%), Mg (29.5157.14%), and Na (5.5914.36%) as well as nutrients N (3144.03%), P (44.1551.54%), and K (24.3756.32%)) from different salinity levels during 14 days. Furthermore, there is no significant difference between 10 and 20 vetiver plants in terms of uptake of contaminants due to high plant growth.