طراحی و ساخت قالب اکستروژن انبساطی متناوب (cee) و بررسی میکروساختار و استحکام آلومینیوم 1050 تحت این فرایند

یکی از فرایندهای تغییر شکل شدید پلاستیک که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، فرایند اکستروژن متناوب بازشونده (cee) می باشد. بررسی اثر این فرایند در پاس‌های مختلف بر خواص مکانیکی و میکروساختار آلیاژ آلومینیوم 1050 هدف این مقاله می باشد. بعد از طراحی و ساخت قالب cee، نمونه‌های آلومینیومی با تعداد 1، 2، 4، 6 و 8 پاس مورد آزمایش قرار گرفتند. نمودارهای استحکام کششی نشان داد که با افزایش تعداد پاس، استحکام کششی نمونه‌ها با یک‌روند تدریجی صعودی از مقدار 72 مگاپاسکال برای نمونه آنیل شده به مقدار 99.4 مگاپاسکال در نمونه 4 پاس رسیده و یک افزایش 38 درصدی در استحکام حاصل می شود. در ادامه با افزایش تعداد پاس، تغییرات استحکام سیر نزولی اندکی به خود گرفت. همچنین بررسی میکروساختاری نمونه‌ها نشان داد که مشابه روند تغییرات استحکام کششی، اندازه دانه از 260 میکرومتر در نمونه آنیل شده به 150 میکرومتر در نمونه 4 پاس کاهش پیدا کرده است. اما این روند در پاس های 6 و 8 به طور نسبی معکوس شد. منطق اساسی برای این روند مشاهده شده را می‌توان به بازیابی دینامیکی میکروساختار نسبت داد که از پاس 6ام به بعد شروع می شود. با توجه ‌به انرژی نقص چیدمان بالای این آلیاژ همراه با تحرکات بیشتر نابجایی‌ها، احتمال آرایش مجدد و نابودی نابجایی‌ها، به طور قابل توجهی افزایش می یابد. این امر در کنار افزایش نسبی دما ناشی از تغییرشکل، بازیابی دینامیکی و رشد دانه را تسهیل می‌کند.

design and manufacture of cyclic expansion extrusion (cee) die and investigation of microstructure and strength of aluminum 1050 under the process

one of the processes of severe plastic deformation that has recently received attention is the cyclic extrusion expansion process (cee). investigating the effect of cee process in different passes on the mechanical properties and microstructure of aluminum alloy 1050 was the aim of this paper. after designing and building the cee die, aluminum samples were processed with the number of 1, 2, 4, 6 and 8 passes. the tensile strength graphs showed that by increasing the number of passes, the tensile strength of the samples gradually increased from 72 mpa for the annealed sample to 99.4 mpa in the 4-pass sample, and a 38% increase in strength was achieved. in the following, with the increase of the number of passes, the trend of strength variations exhibited a slight decline. furthermore, the microstructural analysis of the specimens indicated that the grain size has decreased from 260 μm in the annealed sample to 150 μm in the 4-pass sample according to the strength variation trend. however, this trend was relatively reversed in the 6th and 8th passes. the underlying rationale for this observed trend can be attributed to the phenomenon of dynamic recovery of the microstructure commencing from the 6th pass onward. owing to the high stacking fault energy of this alloy, coupled with higher mobility of dislocations, the likelihood of dislocations rearrangement and annihilation is significantly heightened. besides, along with the relative increase in temperature resulting from the deformation process, it facilitates both dynamic recovery and grain growth.