آزمون پرش و تخمین اندازه و میزان احتمال وقوع پرش در بازارسهام با استفاده از مدل های تلاطم تصادفی

یافته‌های جدید نشان می‌دهند که مدل‌های محاسبه تلاطم با مولفه پرش موفق‌تر از مدل‌های بدون مولفه پرش در مدلسازی حقایق تلطیف شده در مورد بازار سهام عمل می‌کنند. در این پژوهش بر نقش پرش در بازده شاخص کل بازار بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای روز معاملاتی 1396 تا آخرین روز معاملاتی 1399 تمرکز شده است. رویکرد تجربی که برای این منظور استفاده شده است با روال معمول تخمین پارامترها و انجام آزمون‌های تشخیصی متفاوت است. در این رویکرد زمان‌های پرش، اندازه پرش به همراه تلاطم برآورد می‌گردند. این رویکرد تصویری پویا از نقش این عوامل ارائه می‌دهد و برای تحلیل دوره‌های فشار بازار مفید است. نتایج آزمون وجود پرش با استفاده از فاکتور بیزی نشان دهنده برتری مدل تلاطم تصادفی با مولفه‌های پرش و اثر اهرمی (svlj) بر سایر مدل‌هاست. نتایج تخمین مدل svlj نشان می‌دهد که تنها دو پرش در بازده شاخص کل با احتمالی بین 0.015 و 0.02 در فاصله زمانی داده‌های این پژوهش روی داده است و شش پرش با احتمال بیشتر از 0.01در بازده روی داده است. با این وجود، مولفه پرش تا 15.75% از تغییرات بازده را در بر می‌گیرد که در نتیجه عدم لحاظ آن در مدلسازی به نتایج نادرستی در اندازه‌گیری تلاطم و ریسک منجر خواهد شد. این موضوع از آن جهت با اهمیت است که تعیین سهم پرش‌ها در دوره های تنش بازار بسیار مهم است. زیرا ریسک پرش در بازده معمولاً نمی‌تواند پوشش داده شود و سرمایه‌گذاران ممکن است برای تحمل این ریسک‌ها، صرف ریسک زیادی را مطالبه کنند.