پهنه بندی مکانی فرسایش خاک با مدل rusle; مطالعه موردی زیرحوضه کویته (پاکستان)

حوضه فرعی کویته بخشی از حوضه رودخانه پیشین است که در منطقه جنوب غربی پاکستان واقع شده است. این مطالعه با هدف تعیین توزیع مکانی فرسایش سالانه خاک با استفاده از مدل معادله جهانی تلفات خاک (rusle) انجام شد. برای انجام این کار، تکنیک‌های داده کاوی متعدد، همراه با الگوریتم‌های یادگیری ماشین، برای تولید لایه‌های موضوعی (k، r، ls، c، و p) که به‌عنوان پارامترهای ورودی برای مدل rusle عمل می‌کردند، استفاده شد. بر اساس مدل حاصل، فرسایش خاک در منطقه مورد مطالعه از 00/0 تا 866 تن در هکتار در سال متغیر بود. مقادیر برآورد شده برای فرسایش بارندگی-رواناب (r)، خاک. فرسایش پذیری (k)، توپوگرافی (ls) و مدیریت پوشش (c)، عوامل از 147 تا 191 (mj.mm.ha-1.h-1year-1)، 0.0229 تا 0.0259 (t.ha.mj-1mm) متغیر بودند. ⁻1)، 0.002 تا 360.77 و 0.001 تا 1 به ترتیب. آمارها نشان داد که 58 درصد از اراضی منطقه مورد مطالعه درجه بسیار پایینی از فرسایش خاک را با نرخ فرسایش کمتر از 13.58 تن در هکتار در سال تجربه می‌کنند. حدود 24 درصد از منطقه مورد مطالعه با فرسایش کم مواجه است که نرخ فرسایش بین 13.58-44.16 تن در هکتار در سال است. 13 درصد از منطقه با شدت فرسایش متوسط ​​خاک، با نرخ فرسایش 44.16-81.53.14 تن در هکتار در سال مشخص شده است.

soil erosion risk mapping with rusle model using gisand remote sensing techniques;a case study of quetta sub-basin (pakistan)

soil erosion is a widespread issue causing land degradation globally.this study aims to determine the spatial distribution of annual soil erosion through the utilization of the revised universal soil loss equation (rusle) model in a sub-basin, situated in thesouthwestern region of pakistan. to accomplish this, numerous data mining techniqueswere employed, along with machine learning algorithms, to produce thematic layers (k,r, ls, c, and p) that served as input parameters for the rusle model. according tothe resultant model, soil erosion in the study area ranged from 0.00 to 866 tons perhectare per year. the estimated values for rainfall-runoff erosivity (r), soilerodibility(k), topography (ls), and cover management (c), factors ranged from 147to 191 (mj.mm.ha⁻¹.h⁻¹year⁻¹), 0.0229 to 0.0259 (t.ha.mj⁻¹mm⁻¹), 0.002 to 360.77, and0.001 to 1, respectively. the statistics revealed that 58% of the land in the study areaexperiences a very low degree of soil erosion, at an erosion rate less than 13.58t/ha/year. about 24% of the study area faces low erosion, with an erosion rate spanningfrom 13.58-44.16 t/ha/year. 13% of the area is demarcated as moderate soil erosionseverity, at an erosion rate ranging from 44.16-81.53.14 t/ha/year. on the other hand,5% of the study area experienced high to very high soil erosion, with an erosion rate of81.53-866.34 t/ha/year. the northern part (takatu range), north-eastern part (zarghoonrange) eastern-central (murder range), and western-southern (chiltan range), which arecharacterized by steep slopes and barren land, experience high to very high severty ofsoil erosion.conclusivily remote sensing and gis, in combination with the ruslemodel, are significant for identifying input factors for modeling soil erosion andresource management. this study will assist policymakers in pinpointing the erosionproneareas in the hill tracts that urgently need soil conservation measures.additionallack in upto-date field data himpered in model validation, hence is recommended toconduct field based studies to validate the model-derived results and create a reliablesoil erosion database for the study area.